هوش مصنوعی: در شب که دل را از همه کارها رها کردی و به خوشی و بازی با دوستان پرداختی، در واقع، خود را در عشق شکست داده‌ای.

هوش مصنوعی: جایی را مانند بهشت تزئین کرده‌ای و آرزو داری که نوازندگان زیبا و دلربا در آنجا باشند.

هوش مصنوعی: وقتی که از شراب گرم شاداب شدی، شرم را از خودت دور کردی و به آزادی رسیدی.

هوش مصنوعی: گاهی با خواننده‌ای که هم صدای توست، وارد محفل می‌شوی و گاهی با نوازنده‌ای که نغمه‌ای زیبا خلق می‌کند، همراه می‌شوی.

هوش مصنوعی: تو با لب شکرین و شیرین خود، جان تازه‌ای به تنم بخشیدی، مثل مسیح که جان تازه‌ای به مردگان می‌دهد.

هوش مصنوعی: هرگاه با نغمه‌ای همراه شدی، زهر را به شیرینی تبدیل کن.

هوش مصنوعی: صدای نی را با شکر ترکیب کردی و گوش‌هایت را با شیرینی پر کردی.

هوش مصنوعی: گاهی با انقباض و فشار، چنگ را به حرکت درآوردی و آهنگ را با شدتی دل‌نواز و غمناک به صدا درآوردی.

هوش مصنوعی: شما فندق‌های تازه را بر روی تار خشک ریختید و در طرف دیگر، آتش شعله‌ای را بر روی قطره‌های تر و خشک انداختید.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات، مانند یک کودک کوچک که به آرامی در کنار خود جایی نشسته، صدای بربط (instrument) را می‌شنوم و از این آهنگ احساس لذت می‌کنم.

هوش مصنوعی: تو با ناله‌های دردناک خود، در دل بزرگ‌ترها احساسات عمیق و غم انگیزی به وجود آوردی و اشک‌ها از چشمشان مانند خون روان شد.

هوش مصنوعی: گاهی می‌شد که بلبل در شعر نغمه‌ای می‌خواند و گاهی نیز دست به عمل می‌زد و وعده‌هایی را انجام می‌داد.

هوش مصنوعی: هر شب به همین منوال بودی که تا صبح با دوستان به این شکل سرگرم بودی و گذراندی.