بخش ۲۰ - اشاره به آنچه حق سبحانه و تعالی در شأن پادشاهان عجم به داوود علیه السلام کرده است
گفت با داوود پیغمبر خدای
کامت خود را بگوی ای نیک رای
کز عجم چون پادشاهان آورند
نام ایشان جز به نیکی کم برند
گرچه بود آتشپرستی دینشان
بود عدل و راستی آیینشان
قرن ها زیشان جهان معمور بود
ظلمت ظلم از رعایا دور بود
بندگان فارغ ز غم فرسودگی
داشتند از عدلشان آسودگی
بخش ۱۹ - آغاز مقال در شرح صورت حال سلامان و ابسال: شهریاری بود در یونان زمینبخش ۲۱ - ظاهر شدن آرزوی فرزند از شاه کامیاب و سخن راندن حکیم در آن باب: چون به تدبیر حکیم نامدار
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گفت با داوود پیغمبر خدای
کامت خود را بگوی ای نیک رای
هوش مصنوعی: حضرت داوود، پیامبر خدا، را به خاطر نیکاندیشیاش ستایش میکنند و از او میخواهند که خواستهها و نیازهای خود را بیان کند.
کز عجم چون پادشاهان آورند
نام ایشان جز به نیکی کم برند
هوش مصنوعی: چون از سرزمین عجم نام پادشاهان را برمیشمارند، جز به خوبی از آنها یاد نمیشود و کمتر به بدی اشاره میشود.
گرچه بود آتشپرستی دینشان
بود عدل و راستی آیینشان
هوش مصنوعی: اگرچه آتشپرستی جزء باورهایشان بود، اما عدل و راستی اساس آیین آنها به شمار میرفت.
قرن ها زیشان جهان معمور بود
ظلمت ظلم از رعایا دور بود
هوش مصنوعی: قرنها در این دنیا، مردم زندگی خوب و آباد داشتند و ظلم و ستم از دست رعیتها دور بود.
بندگان فارغ ز غم فرسودگی
داشتند از عدلشان آسودگی
هوش مصنوعی: بندگان از غم و دلنگرانی بینیاز بودند و به خاطر عدالتشان احساس آرامش میکردند.