هوش مصنوعی: ای کاش شاعران با دقت و هنر خود در مورد ستایش پادشاهان و بزرگان شعر بگویند.

هوش مصنوعی: نام آنها به خاطر حرکت قلم‌ها در دفتر زمان ثبت شده است.

هوش مصنوعی: اگرچه بدن آنها از بین رفته است، اما نام و یادشان همچنان زنده و پایدار است.

هوش مصنوعی: رودکی، شاعری است که در شعرهایش به ستایش و توصیف خاندان سامانیان می‌پرداخت.

هوش مصنوعی: وقتی به همراه آن گروه سفر می‌کرد، نه به صورت ساده و مختصر، بلکه با سبک و سیاق خاصی می‌رفت.

هوش مصنوعی: چنین می‌گوید که این نظم و هماهنگی مانند درگاهی است که به روشنی و وضوح خود را نشان می‌دهد و به اندازه چهارصد شتر ارزش و اهمیت دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که شتر از زینِ بارِ خود در می‌آید، دیگر چیزی جز شعر بر زمین باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: امروز نام او در محافل با شکوهی که شعر و ادب را زینت می‌بخشند، شنیده می‌شود.

هوش مصنوعی: همچنین نام آل سامان را کسانی که کار نیک انجام داده‌اند و دارای نام نیک هستند، خوب و پسندیده می‌دانند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که زندگی و وجود یک فرد تحت تأثیر و نظم خود او است و او از پس پرده‌های پنهان، حقیقت و درون خود را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: عنصری بیان می‌کند که کسی که دارای جوهر خالص و پاک است، نمی‌تواند از خاک و عناصر پست زاده شده باشد. به عبارت دیگر، افراد با ویژگی‌های برجسته و روحی پاک نمی‌توانند از ریشه‌های بی‌ارزش و معمولی بیایند.

هوش مصنوعی: نمادهای چهار عنصر به‌گونه‌ای زیبایی کنار هم قرار گرفته‌اند که جهان به صدا و نظم آن‌ها پر شده است.

هوش مصنوعی: رودکی توانست از آشنایی با آل سامان بهره‌ای بسیار ببرد و از آنجا که با محمود غزنوی در ارتباط بود، بیش از پیش موفقیت و افتخار کسب کرد.

هوش مصنوعی: برای جلب رضایت و خوشنودی، باید با ابزار و وسایل مناسب اقدام کرد، همان‌طور که در زمان پادشاه محمود، کسانی که به دیدار او می‌رفتند، وسایل و هدایای خاصی همراه داشتند.

هوش مصنوعی: عطر خوش او با کلمات شعرش، سرنوشت و شانس او را به زیبایی توصیف کرده است.

هوش مصنوعی: بسیاری از کاخ‌ها و خانه‌ها از بین رفته‌اند، اما آن کتاب همیشه باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: آن معزی که مخصوص سنجر بود، در فصاحت و بلاغت زبان مانند خنجری تیز و برنده بود.

هوش مصنوعی: خنجر زیبا و گرانبها نشانگر ستایش از شاهی است که دین را پرورش می‌دهد.

هوش مصنوعی: زمانی که تو او را ستایش کردی، مانند خنجری که تیز شده، باعث شدی که شاه بتواند گوهرها را به راحتی بگیرد و نیکو بهره‌برداری کند.

هوش مصنوعی: اگرچه شاه صد گنج را بر زمین ریخت، غیر از ستایش او چیزی برجا نماند.

هوش مصنوعی: انوری در ستایش سنجر صحبت کرد و به خوبی ویژگی‌های او را توصیف کرد.

هوش مصنوعی: اگر دل و دست مانند دریا و معدن باشند، آنگاه دل و دست از آنِ خداوند خواهد بود.

هوش مصنوعی: دریا خشک شد و کان (معدن) بر اثر زلزله خراب گردید، اما آن در (دروازه) از رشته بقا جدا نشد.

هوش مصنوعی: با تمام تظاهر و خودنمایی خاقانی، به خاطر تاج‌داران شروانی.

هوش مصنوعی: هرچند سخنان زیبایی دارد که به مدح و ستایش می‌پردازد و ارزشمند و باارزش جلوه می‌کند.

هوش مصنوعی: نقد و ارزیابی مردم نسبت به دیگران، تنها به حرف‌هایشان وابسته است و ارزشی برای دارایی‌های مادی آنها قائل نیستند.

هوش مصنوعی: سعدی رفت و درباره یکرنگی و صداقت صحبت کرد و در این مورد به سعد بن زنگی اشاره کرد.

هوش مصنوعی: در باغ سعدی، نام و یاد او در کنار زیبایی‌ها و ساخته‌های سرزمینش جلوه‌گر است.

هوش مصنوعی: از سنایی و نظامی بیاموز که افرادی که در دام گرفتار شده‌اند، در کجای این دنیا قرار دارند.

هوش مصنوعی: وقتی در این مکان به یاد می‌آورند، به یاد آن دو بهرامشاه خواهند افتاد.

هوش مصنوعی: ظهیر، کسی است که در ستایش و مدح دیگران شاعری کرده است. او به جای قرار گرفتن در سطحی پایین مانند کرسی فلک، به مقام و مرتبه‌ای برتر دست یافته است.

هوش مصنوعی: این بیت بیان می‌کند که وقتی کسی به احترام و ستایش شخص مورد نظرش می‌پردازد و در خدمت او قرار می‌گیرد، درهای نعمت و روزی برای او باز می‌شود. به عبارتی، ادب و احترام به بزرگان و ممدوحین می‌تواند به برکت و فراخی روزی منجر شود.

هوش مصنوعی: اکنون از چاپلوسی او چیزی جز داستان بوسیدن پای او باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: تنها چیزی که از فضیلت و کمال گروه ساعدیان به میان می‌آید، سخن و گفتار است.

هوش مصنوعی: سلمان در این شهر ویران، با دل شاد، درباره اویس شعر می‌سراید و او را مدح می‌کند.

هوش مصنوعی: در زبان، چیزی که باقی مانده از آن افراد، چند بیتی از نظم سلمان است.

هوش مصنوعی: بسیاری از ایوان‌ها و کاخ‌ها بر افراشته شده‌اند و به آسمان سر کشیده‌اند.

هوش مصنوعی: افرادی که تاج و تخت را به دست گرفتند، نشانی را برای یادآوری در دنیا به جا گذاشتند.

هوش مصنوعی: وقتی که از این مسیر عبور می‌کنند، همه کسانی که بعداً می‌آیند، به آن نگاه خواهند کرد.

هوش مصنوعی: یادآوری می‌کنند از یادگاران گذشته و به honor و احترام آنان نفس خود را بالا می‌برند.

هوش مصنوعی: اگر مدتی چشم‌پوشی و بی‌تفاوتی کنی، از جای خود برخیز و نگاهی به اطراف بینداز تا ببینی چه خبر است.

هوش مصنوعی: قصرها در اثر زلزله‌های زمان به زمین می‌افتند، و قدرتمندان در قید و بند خشم و ستم قرار دارند.

هوش مصنوعی: از آن سازه‌ها چیزی باقی نمانده جز نوشته‌هایی که در دفتر اشعار ثبت شده است.

هوش مصنوعی: این ساختمان‌ها نه پایه‌ای دارند و نه سقفی؛ آنچه که باقی مانده، همین حرف‌هاست.

هوش مصنوعی: در این کاروانسرا، هیچ یادگاری بهتر از شعر و نثر وجود ندارد.

هوش مصنوعی: با کلمات روشن و صاف، کاستی‌ها و موانع برطرف می‌شود و در نتیجه، برخوردها و ارتباطات بهتر و آسان‌تر خواهد شد.

هوش مصنوعی: بسیاری از مشکلات و دشواری‌ها به مرور زمان در کارها ایجاد می‌شود که باز کردن و حل کردن آن‌ها نیز کار آسانی نیست.

هوش مصنوعی: ناگهان به خاطر شیوه صحبت کردن، آن کار به راحتی انجام می‌شود.