هوش مصنوعی: او خواست که آفتابه زرینی که دارد را به نزد او بفرستد.

هوش مصنوعی: او دوباره گفت که نباید کسی را به خود مشغول کند، زیرا من چنین چیزی را دیده‌ام و به خاطر آن عذاب وجدان دارم.

هوش مصنوعی: فقرای گرد خود را به طور کامل تحت تاثیر قرار داده و چهل آفتابه طلا را تقسیم کرد.

هوش مصنوعی: پیرزن از نعمت‌های او بهره‌مند شد، ولی هیچ‌کس از داستان او آگاهی ندارد.

هوش مصنوعی: نوشیروان، پادشاه عادل، در میانسالی بر روی بام خانه‌اش اقامت گزید.

هوش مصنوعی: از روی پشت بام به همسایه نگاه کردم و دیدم یک پیرمرد فقیر و بی‌چیز در آنجا است.

هوش مصنوعی: کسی که قامتش خمیده است و در دستش کوزه‌ای دارد، شبیه به کسی است که از تجربه‌های تلخ زندگی آسیب‌دیده و دلسرد شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان این حقیقت می‌پردازد که هیچ چیز در زندگی بدون هدف نیست و هر چیزی جایگاه و ویژگی خاص خود را دارد. درواقع، هیچ چیز نمی‌تواند به تنهایی و بدون دستاویز یا دلیل مستحکم وجود داشته باشد، و همه چیز به یکدیگر وابسته است و در کنار هم معنا پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: او تصمیم گرفت نیرنگی به کار ببندد تا بتواند آب را از آن نقطه بر روی خود بریزد.

هوش مصنوعی: کوزه‌ای که به خاطر ترفندها و حقه‌های مختلف سر پا نگه داشته می‌شد، در نهایت برمی‌افتاد و آب آن بر زمین می‌ریخت.

هوش مصنوعی: چشم نوشیروان وقتی این را دید، از چشمانش اشک رحمت فرو ریخت.

هوش مصنوعی: او به خود گفت که باید نگران باشد، چرا که هم خشم مردم و هم خشم خدا متوجه اوست.

هوش مصنوعی: در کنار ما، فردی فقیر و سالخورده زندگی‌اش سپری شده است.

هوش مصنوعی: کسی نیست که بتواند به درستی از خود مراقبت کند یا به خود رسیدگی نماید.