هوش مصنوعی: راهنما و پیشوای گروهی از مجاهدان در میدان جنگ بر علیه دشمنان دین و آیین با شجاعت و قدرت می‌تازد.

هوش مصنوعی: روزی شخصی از شهر کرد تصمیم گرفت به شکار برود و در راه خود به یک دهکده رسید.

هوش مصنوعی: یک فرد فقیر به خاطر کمبود مالی، از دیگران چیزی می‌گیرد که به شدت نگران‌کننده است. او به خاطر نیازش، ناچار به پذیرش چیزی شده که ارزش چندانی ندارد.

هوش مصنوعی: او از او خواست که به کشاورز فقیر کمک کند و به سیاستمدار دستور داد تا این کار را انجام دهد.

هوش مصنوعی: وزیر به پادشاه گفت که برای هر ظلم و ستمی که انجام می‌شود، هزار توجیه و عذر وجود دارد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، برای یک مشت کاه، نیازی به ریختن خون سپاه نیست.

هوش مصنوعی: شاه گفت ای کسی که به عدالت معتقدی، اگر برای کاهش خونریزی، کار نادرست و بی‌عدالتی انجام ندهی.

هوش مصنوعی: زمانی که کاه به دست می‌آید، جو نیز با آن همراه خواهد آمد و این باعث می‌شود که جان کشاورز برای برداشت جو تنگ شود. در واقع، وقتی که محصولی به دست می‌آید، ممکن است توجه و انرژی ما به سمت آن معطوف شود و نیاز به مراقبت بیشتری پیدا کند.

هوش مصنوعی: اگر نخل هم از جو می‌روید، بر او معذور می‌دارم، چون برای برداشت گندم از او زور می‌آورند.

هوش مصنوعی: اگر کسی با سیاست و تدبیر تلاش کند و بخواهد از حق دیگران بهره‌برداری کند، نتیجه‌اش این است که در نهایت به خود او آسیب می‌رسد و کارش به جایی نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: وقتی که مشکل و خطر در خانه‌ی کسی پیش می‌آید، باید با شجاعت و تصمیم‌گیری درست با آن مواجه شود و آن را حل کند.

هوش مصنوعی: وقتی که ندا به خانه می‌رسد و به بام می‌رسد، دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند از کشتن او لذت ببرد.

هوش مصنوعی: پس دستور داد تا سپاه، توده‌ای از کاه را در کنار جاده بریزند.

هوش مصنوعی: جای گندم‌زارش را خواهند تغییر داد و در آن گندم‌زار آتش خواهند زد.

هوش مصنوعی: آتش که در کاه و گرما افتاد، باعث شد که دنیا از شعاع و نور آن پر شود و روشنایی بگیرد.

هوش مصنوعی: تاریکی‌ها و مشکلاتی که ناشی از ظلم بودند از دنیا برطرف شدند و زندگی ظالم بر اثر این ظلم و ناپاکی‌ها دچار نقصان و آسیب شد.

هوش مصنوعی: علم به مانند نوری است که بر فراز سر عدالت تابیده و این نور باعث می‌شود که بر این پرده سبز، جلوه‌گری کند.