هوش مصنوعی: در آن زمان، همواره افرادی بودند که به سرعت به حقیقت و راه راست می‌رسیدند، نه به کندی و آرامی.

هوش مصنوعی: در یک شب، وقتی که به خودم برگشتم، نتوانستم لذت سجده و نیازمندی را احساس کنم.

هوش مصنوعی: دلیلی از درون به وجود آمد که فهمیدن آن موضوع سخت و پیچیده بود.

هوش مصنوعی: صبح زود پا به راهی گذاشت و روی به زیارت مکان‌های نیکو و مقدس آورد.

هوش مصنوعی: او به زیارت مکان‌های مقدس اهل دل رفت، اما هنوز درد و رنج او برطرف نشده بود.

هوش مصنوعی: می‌گوید اگر دردم زیاد است و خود را بیمار می‌دانم، باید به سوی درمانگاه بروم تا دوا بگیرم و آرام شوم.

هوش مصنوعی: شکایت و درد و مشکل کسانی که در سختی هستند را می‌بینم، به طوری که احساس می‌کنم این درد به نوعی درمانی دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که وارد بیمارستان شد، مشکلش حل شد و او دوباره بهبود یافت.

هوش مصنوعی: هر طرف که نگاه کردم، زیبایی کنیزی را دیدم که در بند است.

هوش مصنوعی: اشک‌های سرگردان مانند قطرات باران بر روی گل‌های زردی می‌ریزد که لاله‌ها را می‌پروراند.

هوش مصنوعی: دست بر قلب، احساسی عاشقانه را با شعر بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی شیخ پاکیزه سر آن حال را دید از افرادی که در آن مکان بودند، پرسشی کرد.

هوش مصنوعی: چرا این پری زیبا در زنجیر است و از شدت ناراحتی و فریادش چنین صدا و ندا بلند کرده است؟

هوش مصنوعی: همه گفتند که هدیه‌ای از خانه‌ای خاص است، اما کسی که آن را دریافت کرد، به طور دیوانه‌وار تحت تأثیر قرار گرفت.

هوش مصنوعی: او را به خاطر اصلاح و بهبود حالش بستند، تا اینکه وضعیت او به خوبی و صحت برسد.

هوش مصنوعی: آن شخص وقتی گفت و گوی او را شنید، از دلش آهی عمیق و دردناک کشید.

هوش مصنوعی: اشک‌های خونین از چشمان کسانی که می‌گریند، به صدا درآمد و گفت: ای مسلمانان، به خود بیایید.

هوش مصنوعی: من دیوانه نیستم که از طعنه‌ی جنون خجالت بکشم، بلکه به خوبی هشیارم.

هوش مصنوعی: من به قدری سرمست و شادابم که انگار این شراب از خود عشق تو به من رسیده است، و این شور و هیجان ناشی از پرستش وفاداری توست.

هوش مصنوعی: شور و عشق او چنان در وجودم طوفانی ایجاد کرده که مرا از همه چیز غافل کرده و تنها به او فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: عقل من در کنار محبوب و دانایی‌ام نزد صاحب جهل و نادانی به دیوانگی می‌رسد.

هوش مصنوعی: منطق و درک شما برای من ناتوان است، چرا که من در پایین‌ترین مرتبه، تحت تاثیر جنون و عشق خودم قرار دارم.

هوش مصنوعی: بهتر است در این حالت که دیوانه‌وار باشم و گرفتار این عشق شوم، تا اینکه به دانایی و مهارت‌های گوناگون دست یابم.

هوش مصنوعی: وقتی شیخ صحبت از تحفه و هدیه کرد، ذهنش به سمت آن هدیه رفت و مشغول آن شد.

هوش مصنوعی: دلش به خاطر سخنان زیبایش آتش گرفته و از چشمانش اشک می‌ریزد که به مانند مرواریدهایی بر زمین می‌افتد.

هوش مصنوعی: هدیه‌ای که او از آتش پنهانی دید، اشک از چشمانش سرازیر شد.

هوش مصنوعی: این گریه به خاطر ویژگی‌های اوست؛ وای بر تو زمانی که به شناخت او برسی.

هوش مصنوعی: او را به شکلی بشناس که واقعاً هست، هم در ظاهر بلندش و هم در جنبه‌های پایین‌ترش.

هوش مصنوعی: سپس بعد از مدتی، وجود او از جلوه‌اش کنار رفت و پرده‌ای که او را می‌پوشانید، کنار رفت.

هوش مصنوعی: زمانی که از آن حالت بی‌خبری به هوشیاری برگشت، دوباره در حال نعره و شوق و هیجان قرار گرفت.

هوش مصنوعی: شیخ از کنیز پرسید: راه و رسم درست زندگی چیست؟ کنیز در پاسخ گفت: بگو خبرش را، من گوش می‌زنم.

هوش مصنوعی: شیخ گفت: ای کسی که به نعمت و خوش شانسی به نام و لقبی رسیده‌ای، تو چه می‌دانی؟

هوش مصنوعی: گفت: از وقتی که دوستم را شناختم، با اندوه او احساس درد و رنج را تجربه کرده‌ام و در بازی عشق باخته‌ام.

هوش مصنوعی: در دل من دیگر هیچ رازی از رازهای جهان پنهان نمانده است.

هوش مصنوعی: شیخ گفت: ای کسی که از عشق در آتش و هیجان هستی، معشوق تو کیست؟ جوابش را بگو.

هوش مصنوعی: معشوقم گفت کسی که جانم را به او تقدیم کرده‌ام، به من زبان و قدرت بیان برای ستایش او عطا کرده است.

هوش مصنوعی: شناسایی واقعیتم باعث شد که قلبم روشن و پر نور شود.

هوش مصنوعی: این احساس به قدری عمیق و نزدیک است که هیچ فاصله‌ای میان ما وجود ندارد. نه در روز و نه در شب، وجود این حس همیشه در کنار من است.

هوش مصنوعی: سپس او فریادی از سر جان کشید، به‌طوری که گویی روحش در آسمان‌ها پرواز کرد.

هوش مصنوعی: او دوباره به خود برگشت و در کلماتش لحن دلنشینی را تجربه کرد.

هوش مصنوعی: شیخ گفت: کسانی که در مسیر حق گام برمی‌دارند، از قید و بندهای دنیا آزاد می‌شوند و قادرند از زنجیرهای محدود کننده رهایی پیدا کنند.

هوش مصنوعی: او گفت از این به بعد هیچ بند و وابستگی برایت وجود ندارد و هر جا که دلت بخواهد می‌توانی بروی.

هوش مصنوعی: تحفه گفت: ای کسی که در علم و دانش از همه بالاتر هستی، وقتی به سراغ خودم می‌آیم، به خاطر خودم است.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر عشق، دل مرا شکسته است، مرا مثل بنده‌ای در خدمت خود درآورده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که خداوند راضی نشود، من Leaving جایی که هستم را نمی‌پسندم.

هوش مصنوعی: شیخ با خنده گفت: ای عزیز، یارت از من دانسته‌تر و آگاه‌تر است.

هوش مصنوعی: از این حرفت فهمیدم که تو از عقل و هوش برخورداری، در حالی که من در حالت دیوانگی و بی‌خبر از خودم هستم.