هوش مصنوعی: عشق مجنون به این مرتبه و مقام رسید که از هر نوع حرکت و گفت‌وگو آزاد شد.

هوش مصنوعی: با خودم ترانه‌ای تازه سرودم و آغاز عشق را شروع کردم.

هوش مصنوعی: او به هر نو و کهنه‌ای توجه کرد و با دستانش به دنبال حقایق گزیده و خالص گشت.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که از درون باید نرم و مهربان باشی مانند خارپشت، اما در عین حال باید از بیرون و در مواجهه با دیگران قوی و محکم رفتار کنی. به عبارتی، انسان باید در دل لطیف و مهربان باشد، در حالی که در ظاهر می‌تواند با عزت و قدرت ظاهر شود.

هوش مصنوعی: زیر آن درخت خاردار، نشسته بود و تصمیم به ترک کردن کوی محبوبش گرفت.

هوش مصنوعی: چند روزی که از این وضعیت گذشت، بارها در دل لیلی افکار و احساسات مختلفی شکل گرفت.

هوش مصنوعی: مجنون در چه وضعیتی افتاد؟ او که کاملاً دیوانه و عاشق شده است.

هوش مصنوعی: علامت او در دشت قابل مشاهده نیست، حتی نشانی از آهوان صحرا هم وجود ندارد.

هوش مصنوعی: باقی‌مانده‌ای از جمعیت گوران‌ها که نتوانسته‌اند از میان گوزن‌ها جدا شوند و در دل آنها شور و هیاهوست.

هوش مصنوعی: اگر در طول روز از کسی چیزی نشنوم، شب صدای او به گوشم نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: در نهایت، وقتی که او هیچ راه حلی نیافت، درباره وضعیت خود از افراد نزدیک و مورد اعتمادش سوال کرد.

هوش مصنوعی: درد او را تعریف کردند و وضعیتش را به وضوح نشان دادند.

هوش مصنوعی: در میانه‌ی روز، افرادی که همدل و همراهند، لحظه‌ای را در خواب خوشی و آرامش می‌گذرانند، در حالی که چشم‌های غمگین و نگران دیگران به دور آن‌هاست.

هوش مصنوعی: چشم‌ها را با سرمه زیبا کردند و عقل و دین را از پرده راز بیرون آوردند.

هوش مصنوعی: دلبری با نعلین (کفش) به پا شده و با قدم‌های وفادار خود، زمین را خسته می‌کند.

هوش مصنوعی: غمگینی به آرامی قدم زد تا بر سر مجنون سایه‌ای بیفکند.

هوش مصنوعی: فریاد زد که ای کسی که از عشق بهره‌مند هستی، سایه‌ات را بر سر عشق بگستران و به وصال برس.

هوش مصنوعی: مجنون، تو کیستی؟ لب خاموشت را باز کن و به وضوح راز دل را بیان کن.

هوش مصنوعی: او می‌گوید تو همان کسی هستی که به خاطر خواهش او زخم‌هایش را متحمل شدی و سر خود را به نشانه احترام پایین آوردی.

هوش مصنوعی: من آرامش زندگی‌ات هستم و لیلی، معشوقه‌ای که همیشه به سمتش می‌نگری.

هوش مصنوعی: بگو که من به قدری عاشق توام که هیچ چیز دیگری جز عشق تو را نمی‌شناسم.

هوش مصنوعی: عشق تو، ای دختر نیکوکار، در دل من به قدری جا گرفته که مانند یک خانه است.

هوش مصنوعی: بعد از این، تو را خوشتر از من نخواهی یافت و تنها باقی می‌مانی.