هوش مصنوعی: در تابستان، وقتی که آب به صورت قطره درآمد، آن آب به سمت دریا روانه شد.

هوش مصنوعی: با روح خود به دریا رسید، اما خود را فراتر از دریا نگزید.

هوش مصنوعی: او وجود خود را در عشق و معشوقی گم کرده و هیچ چیز دیگری جز او را نمی‌شناسد.

هوش مصنوعی: گاهی او را به وضوح در شکل موج می‌بینیم، هم در پایین‌ترین نقطه و هم در بالاترین نقطه.

هوش مصنوعی: گاهی او را به صورت بخار و دود می‌بینی که از دریا به سمت بالا بالا می‌رود.

هوش مصنوعی: بخار جمع شده و به خاطر آن، ابر در فصل بهار شکل گرفت.

هوش مصنوعی: ابرها به هم فشرده شدند و باران شروع به باریدن کرد، که باعث شکوفایی و رونق باغ‌ها و زمین‌های سبز شد.

هوش مصنوعی: وقتی قطره‌ها به هم ملحق شدند، سیلی به وجود آمد که راه را بر مسافران بند کرد.

هوش مصنوعی: سیل با صدای بلند و شور و هیجان، به سمت دریا حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی به دریا رسید و آرام شد، در این مرحله از سفر، تمام پهنه‌ی دریا را طی کرد.

هوش مصنوعی: وقتی قطره این را دید، نتوانست انکار کند و فهمید.

هوش مصنوعی: او همچون موج و بخار و سیل و ابر است، بلکه در حقیقت این‌ها تنها نشانه‌هایی از وجود او هستند، مانند کفی که بر روی آب، یا قطره‌ای که در هوا و یا حبابی که در سطح آب ظاهر می‌شود.

هوش مصنوعی: در دنیا هیچ چیزی جز عشق نیست که مانند دریا شناخته شود. هر چیزی که با عشق در ارتباط باشد، با آن از دست می‌رود.

هوش مصنوعی: به چپ و راست نگاه کردم، اما غیر از دریا چیزی دیگر ندیدم.

هوش مصنوعی: عارفان عشق در این دنیا تنها کسانی هستند که حقیقت را می‌شناسند و درک می‌کنند.

هوش مصنوعی: چشم‌ها همه به یک نقطه خیره مانده‌اند، اما در نگاه‌های متفاوت تفاوت‌هایی وجود دارد.