هوش مصنوعی: سخن عارف در مورد سفر روحانی و سیر و سلوکش به جایی می‌رسد که به پسرش، یا نسلی بعدی، گزارش می‌دهد و آن را مورد ستایش قرار می‌دهد. در واقع، او به بیان تجربیات و دستاوردهای معنوی خود می‌پردازد و بر اهمیت آن تاکید می‌کند.

هوش مصنوعی: گفت: ای فهم، آماده باش! عشق من از قبل با تو بوده است.

هوش مصنوعی: لباس تو از زیبایی چنان درخشان است که نشانی از جمال ازلی را در خود دارد.

هوش مصنوعی: چشم من به زیبایی ازلی توجه داشت، اما وقتی در آینه نگاه کردم، نقصی را در آن دیدم.

هوش مصنوعی: من از نگاه به آن آینه چشم پوشیدم و سپس بر زانوی خود نشستم.

هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی در آینه حاضر می‌شود، زیبایی با تمام وجود خود را جلوه‌گر می‌کند و فرد به تماشای آن می‌نشیند.

هوش مصنوعی: کسی که از زانو به پایین خود را آینه‌ای قرار دهد، زیبایی و ویژگی‌های خوب او به صورت واقعی و عمیق قابل مشاهده و بررسی خواهد بود.