هوش مصنوعی: من دوباره به داستان دختری برمی‌گردم که از شدت انتظار، دلش به درد آمده و خون گریسته است.

هوش مصنوعی: همراه من در خواب است و من بیدارم؛ چگونه می‌توانم از دیدار او بهره‌مند شوم؟

هوش مصنوعی: به پرستار گفتم که خواب او را روشن کن و اندوهی که در ذهنم دارم، از بین ببر.

هوش مصنوعی: عشق در وجود کسی که بی‌حال و ساکت است، جایی ندارد و فقط روح آزرده می‌تواند به آن بپردازد.

هوش مصنوعی: چشم او از زیبایی‌های ظاهری بی‌خبر است و گوش او از درخواست‌های عاشقانه آگاه نیست.

هوش مصنوعی: او نه قدرت بیان کردن زیبایی‌ها را دارد و نه لبانش به خنده‌ای دل‌انگیز می‌خندند.

هوش مصنوعی: قد او که مانند سرو بلندی دارد، بر زمین به صورت سایه‌ای افتاده است.

هوش مصنوعی: من تحت تأثیر این سایه قرار گرفتم، به گونه‌ای که بدون خورشید و خواب، مانند سایه‌ای زندگی می‌کنم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نتوانسته است با عشق خود را درگیر کند و عشق نیز هرگز به خاطر کسی دلسرد نشده است.

هوش مصنوعی: دایه با لبخند و فریبش، حال او را عوض کرد و از حالت اولیه‌اش دور کرد.

هوش مصنوعی: خواب او به بیداری تبدیل شد و حالتی که در مستی داشتم، به حالت هشیاری تغییر پیدا کرد.

هوش مصنوعی: سرو بلند و زیبا از زمین جدا شد و مانند چمنِ سبز، محیط خانه را زیبا نمود.

هوش مصنوعی: لب‌های đỏ او دوباره باز شد و قفل‌های مرجان نیز به خاطر زیبایی گوهرها باز می‌شود.

هوش مصنوعی: چشمش را به روی مردم گشود در حالی که رحمتش را بر آنها ارزانی داشته بود.

هوش مصنوعی: خانه‌ای دیدم که زیبایی‌اش مثل بهشت بود و در اطرافش، معصومانی مانند حوریان قرار داشتند.

هوش مصنوعی: در بین آنها، یکی با姿 و ناز بسیار خوش نشسته و از دیگران متمایز است.

هوش مصنوعی: از نظر مقام و عظمت، از همه بالاتر است و از نظر زیبایی و خوبی، در مقام اول قرار دارد.

هوش مصنوعی: همه برای او در حال خدمتگذاری هستند و به او احترام می‌گذارند.

هوش مصنوعی: واو در آرامش و شادی نشسته و چشم و دلش را به عشق یک فرد حبشی سپرده است.

هوش مصنوعی: در هر لحظه، فرد حبشی به چهره او نگاه می‌کرد و چشمانش را می‌مالید.

هوش مصنوعی: نه خیال و خواب را به آب شبیه کن و نه سراب را. آب واقعی نیست و سراب هم فقط توهمی است که در ذهن ما شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تا صبح درگیری و تنش بود، گاهی خوشحال و گاهی ناراحت.

هوش مصنوعی: شادمانی در آن است که در جایی باشید که از ترس و سر و صدا فارغ هستید.

هوش مصنوعی: چیزی را مشاهده کردم که هیچ چشمی آن را ندید و هیچ گوشی صدای آن را نشنید.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در دلش به یاد کسی نیفتاد و هیچ‌یک از مخلوقات در دلشان چیزی ایجاد نشد.

هوش مصنوعی: ناخوشی از این است که زیبایی و همراهی که همیشه دل را شاد می‌کند، در معرض زوال و از بین رفتن است.

هوش مصنوعی: چشمانت را که به روی زیبایی باز کنی، دیگر غم و سختی نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: بله، در این دنیا راحتی و ناراحتی به هم مخلوط شده‌اند.

هوش مصنوعی: پرنده باهوش وقتی دانه‌ای را بر زمین ببیند، متوجه می‌شود که در کمین او خطر وجود دارد.

هوش مصنوعی: در یک زمانی، با دقت و حوصله کار می‌کند و از دانه‌ای که در اختیار دارد، صبر و تحمل را به دست می‌آورد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که پرندگان ناآگاه به سوی دانه‌ها بروند، او همچنان جلوتر از آن‌ها خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر آسیبی از دام به آنها نرسد، او نیز به آرامی به سمت دانه می‌رود.

هوش مصنوعی: اگر بر آن‌ها ز دانه رنج و درد برسد، به آرامی و بی‌هیچ نگرانی از آن دور می‌شوند.

هوش مصنوعی: ما در این مکان خطرناک و بی‌رحم، کمتر از آن پرنده معصوم نیستیم که بارها و بارها در دام افتاده است.

هوش مصنوعی: ما از خطرات و آسیب‌های دام نباید بترسیم، بلکه باید مراقب باشیم که از دام‌ها آگاهی پیدا کنیم و به دانه‌های فریبنده آن‌ها توجه نکنیم.

هوش مصنوعی: من دامی می‌بینم و دانه‌ای که در آن است. تصور می‌کنم که دام جز یک داستان و افسانه چیز دیگری نیست.

هوش مصنوعی: اگر کسی بگوید که این دام به منظور عذاب و عتاب است.

هوش مصنوعی: اگر سخن به هدف نرسد و مورد پذیرش قرار نگیرد، کسی از آن نخواهد برد.

هوش مصنوعی: این داستان‌های قرآنی که می‌خوانی، مربوط به زمان‌های گذشته و قدیم نیستند.

هوش مصنوعی: در زمان‌های مشخص، گروهی از مردم به دنبال فرصتی بودند تا به امنیت و آرامش برسند.

هوش مصنوعی: در نهایت، آن چیزی که باعث خوشحالی و رضایت آن‌ها شد، در واقع به دام و گرفتاری آن‌ها تبدیل گردید.

هوش مصنوعی: اگر در پی حقیقت و آگاهی هستی، باید سهم خود را از داستان زندگی درک کنی و از آن بهره‌برداری نمایی.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که چیزی که درباره‌اش صحبت می‌شود، فقط یک داستان یا افسانه نیست و بهانه‌ای برای بیان اهداف یا خواسته‌های بزرگ‌تر است. در واقع، این موضوع اهمیت و واقعیتی دارد که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

هوش مصنوعی: مثل کافران گذشتۀ که سینه‌شان پر از کینه و دشمنی بود.

هوش مصنوعی: وقتی از پیامبر داستان‌ها را شنیدند، به یکدیگر گفتند که از سخت‌گیری و مشکل‌تراشی خودداری کنند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که آنچه گفته شده، حقیقتی واقعی نیست بلکه فقط داستان‌ها و افسانه‌های قدیمی است که از گذشته باقی مانده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی تو این داستان‌ها را می‌شنوی، با کلام خوش و زیبا به آنها توجه می‌کنی و به آن‌ها علاقه‌مند می‌شوی.

هوش مصنوعی: اما حالت تو نشان‌دهنده چیزی است که در باطن خود قبول نداری، زیرا آنچه به‌روشنی پیداست با آنچه پنهان است در تناقض است.

هوش مصنوعی: اگر به یقین و استواری در کارهایت توجه می‌کردی، اوضاع و وضعیت تو هرگز این‌گونه نمی‌بود.

هوش مصنوعی: تو از دانشت گذشتی و از تجربیات دیگران درس گرفتی.

هوش مصنوعی: هر کس بگوید که مشخص است فلانی غذایی سمی تهیه کرده است، به نوعی در واقع به هشدار و آگاهی درباره خطرات اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: اما او از آن شراب به ولع و طمع می‌نوشید و می‌گفت که او را دروغ می‌دانید و نابود خواهید کرد.

هوش مصنوعی: او نقشه می‌کشد تا مردم از او دور شوند و خود بهره‌مند گردد.