بخش ۱۱ - اشارة الی افعاله سبحانه
حادثات جهان چه شر و چه خیر
همه تقدیر او بود لاغیر
فعل ما خواه زشت و خواه نکو
یک به یک هست آفریده او
نیک و بد گرچه مقتضای قضاست
این خلاف رضا و آن به رضاست
هر چه خواهد کند ز منع و عطا
نیست کس را مجال چون و چرا
عدل و فضل است سوی او منسوب
ظلم باشد ز فعل او مسلوب
بخش ۱۰ - اشارت به کلام: وآخرین وصف کان کلام بودبخش ۱۲ - اشارت به وجود ملائکه: زانچه از علم آمده به عیان
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.