هوش مصنوعی: دو نادانی زبانشان را به بیهوده‌گویی باز کرده و به شدت متعصب شدند و از کلمات بی‌معنا استفاده کردند.

هوش مصنوعی: یکی به دیگری گفت: "بیدار شو و از خسارت آینده دوری کن."

هوش مصنوعی: هر جا که در دنیا ناسزا و بدگویی‌ای در مورد کسی بیان شده، چه به طور خاص و چه به طور عمومی،

هوش مصنوعی: شاید او هنوز نرفته باشد، اما ممکن است کسی به خاطر او صحبت کند.

هوش مصنوعی: همه را در یک جا جمع کرده‌ام، مانند تو که از ارزش و اهمیت بالایی برخوردار هستی.

هوش مصنوعی: او زبان دیگری را به لفظ بی‌هوده باز کرد و به فحش و ناسزاگویی پرداخت.

هوش مصنوعی: هر چه به خاطر دشمنی و کینه می‌گفت، همان حرف‌های توهین‌آمیز از طرف افراد اولیه هم مطرح می‌شد.

هوش مصنوعی: اینها همه در کیسه‌ای جمع شده‌اند، تا کی می‌خواهی از آن کیسه هزینه کنی؟

هوش مصنوعی: وقتی که زبان را به حرکت درمی‌آوری و سخن می‌گویی، چیزی را بیان کن که در ذخیره‌ات وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که عقل و فکر و خیالت به وجود می‌آورد، اگر از نوع شر و بدبختی باشد، به ضرر و آسیب منجر می‌شود.

هوش مصنوعی: نام شاعر به‌طور قطع در میان اهل زمان شناخته شده است و شامل همه آن‌ها می‌شود.

هوش مصنوعی: هرچند که عدس ظاهراً بیرون قابل دستیابی است، اما همگی درون کیسه جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: اگرچه من شاعر خوش‌ذوقی هستم، اما حالتی وجود دارد که نمی‌توانم از آن فرار کنم.

هوش مصنوعی: مهم‌ترین نکته این است که برخی چیزها همزمان ممکن است مفید باشند و هم مورد انتقاد قرار بگیرند. در واقع، چیزی که از نظر ظاهری خوب به نظر می‌رسد، ممکن است از دیدگاه دیگران مشکلاتی داشته باشد.

هوش مصنوعی: من امروز نمونه‌ای از آنچه هستم، حالا مانند زنی هستم برای خودم.

هوش مصنوعی: من به عیب‌های شعر اشاره می‌کنم و در عین حال می‌گویم که به مشک طعنه می‌زنم و بو می‌زنم.

هوش مصنوعی: من به شعر انتقاد می‌کنم و با شعر پاسخ می‌دهم و ارزش آن را به دو نیم می‌کنم.

هوش مصنوعی: چه کاری از دستم برمی‌آید؟ این ویژگی در وجود من نهفته است و از آغاز، سرنوشت من به همین شکل رقم خورده است.

هوش مصنوعی: من را برای هدفی خلق کرده‌اند و به این سمت سوق داده‌اند.

هوش مصنوعی: هرچه تقدیر و سرنوشت برای من رقم زده است، چگونه می‌توانم آن را از خودم دور کنم و از آن فرار کنم؟