هوش مصنوعی: با اینکه اصل سخن ساده و واضح است، اما دارای جزئیات و انواع مختلفی می‌باشد.

هوش مصنوعی: وجود ساده و اصلی هر چیز، از ویژگی‌ها و صفاتی که به ذات آن تعلق دارد، ناشی می‌شود. این صفات برای وجود آن چیز ضروری هستند.

هوش مصنوعی: خداوند حقایق و اسرار را برای کسانی که به آنها ایمان دارند، آشکار می‌سازد.

هوش مصنوعی: هر صفت و ویژگی که وجود دارد، به واسطه‌ی سخن و زبان به آن نام و عنوان داده شده است.

هوش مصنوعی: در حضور کسی که به دانش و علم دست یافته، این حرف به ویژگی قدیم و جاودانگی نسبت داده می‌شود.

هوش مصنوعی: میتوان گفت که به نظر می‌رسد طبق منطق صحیح، ویژگی‌های وجودی باید همچون ذات اصلی و قدیم باشد.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات، شخصی بدون واسطه و از طریق سخن گفتن به مراحل و حالت‌های مختلفی می‌رسد.

هوش مصنوعی: تمام نشانه‌ها و علامت‌های موجودات نشان‌دهنده‌ی کمال صفات و یگانگی ذات هستند.

هوش مصنوعی: هر از گاهی کلمات و حرف‌ها به شکلی در می‌آیند که او را در قالب‌ها و ظرف‌هایی محصور می‌کنند.

هوش مصنوعی: این دو نوع وجود دارد، زیرا گفتار و سخن یا به زیبایی فهمیده می‌شود یا به تخیل وابسته است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از طریق حواس پنجگانه قابل شناخت باشد، در برابر عقل و reasoning قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از حواس ما فراتر باشد، برای اهل بصیرت و کشف کاملاً آشکار است.

هوش مصنوعی: مکانی که او در آن زندگی می‌کند، دنیای خیالی و مثالی است و ابزاری که می‌تواند آن را بشنود، خود خیال است.

هوش مصنوعی: پیام این بیت این است که باطن و درون انسان می‌تواند درک عمیق‌تری از مفاهیم را ارائه دهد، در حالی که شنیدن ساده و ظاهری ممکن است انسان را از دریافت این درک عمیق محروم کند. به عبارت دیگر، برای فهم واقعی و عمیق، باید به احساسات و درون خود رجوع کرد و تنها به آنچه که به صورت ظاهری شنیده می‌شود اکتفا نکرد.

هوش مصنوعی: فرشتگان با یکدیگر گفت و گو می‌کنند و صدای صحبت‌هایشان هم متعلق به دنیای معنوی است.

هوش مصنوعی: هر موجودی در خودش نمونه‌ای دارد که می‌تواند به واسطه آن دربارهٔ خود یا ویژگی‌هایش صحبت کند و معرفی شود.

هوش مصنوعی: در او روح‌ها به نمایش درمی‌آیند و شباهت‌ها در او ظهور می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از دنیای روح خارج می‌شود، در قالبی خاص در آن میدان وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از این جهان برخیزد، در آن دنیا شکلی زیبا و دلنشین خواهد یافت.

هوش مصنوعی: وحی و به‌دست آوردن معارف الهی از سوی جبریل برای انسان‌ها به‌وجود آمده است و این احکام و قوانین جهان دیگری بدون هیچ گونه بحث و جدلی به ما رسیده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر صدای سخن گفتن و ذکر گویی موجودات بی‌جان و گیاهان را بشنوی، یا از حیوانات عجم (غیر ایرانی) هم بشنوی، به چه معناست؟

هوش مصنوعی: همه چیز از ویژگی‌های آن جهان است و نمی‌توان با شنیدنی‌ها و حس کردنی‌ها به آن دست یافت.

هوش مصنوعی: هر کسی که در دنیای خیال و اندیشه‌اش باز باشد و جا برای خواب‌ها و آرزوهایش داشته باشد، به او فرصت می‌دهند تا در آن عالم سفر کند و به خواسته‌هایش برسد.

هوش مصنوعی: هر آنچه که شنیدنی است، شنیده می‌شود، حتی اگر کسی در پس پرده باشد و محجوب گردد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از دیدن به وجود می‌آید، دامن خود را از زشتی‌های دنیا می‌گیرد.

هوش مصنوعی: این جهان نسبت به آن جهان به گونه‌ای است که درک و فهم آن از حد عقل فراتر است.

هوش مصنوعی: گفت شارع، خلق را به دوردست‌ هایی که ناشناخته و پر از راز و رمز است، سوق دهید.

هوش مصنوعی: کسی نمی‌تواند به درستی عمق احساسات و تجربیات فردی را درک کند؛ تنها خود فرد می‌داند که چه چیزی در دلش می‌گذرد و بیان آن برای دیگران دشوار است.

هوش مصنوعی: وقتی که بحث و گفت‌وگو به طول می‌انجامد، باید دوباره به نکته‌ی اصلی و شروع آن برگردیم.

هوش مصنوعی: ترسیم و بیان ویژگی‌های افرادی که در جستجوی عبرت و آموزش هستند، گاهی از جانب کسانی که به آداب و اصول توجه ندارند، تحت تأثیر قرار می‌گیرد. این افراد، بدون احترام به معنای واقعی ذکر و یادآوری، فقط به دنبال یادآوری هستند و آموزه‌های واقعی را نمی‌فهمند.