هوش مصنوعی: در این بیت، به مفهوم و اشاره‌ای اشاره می‌شود که در هر جا که رو کنید و به سمت آن بروید، باید توجه داشته باشید که خداوند همیشه در آنجا حضوری دارد. به نوعی این بیت به اهمیت توجه به خداوند و وجود او در تمام جاها و زمان‌ها پرداخته است.

هوش مصنوعی: به معنای این است که به طرفی برو که قصد و هدفت را دنبال کنی و در این راه به خدای خودت احترام بگذاری.

هوش مصنوعی: خود را به سوی حقیقت و خداوند بگردان، زیرا وجود او در واقعیت خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: هیچ مکانی وجود ندارد که از این قاعده مستثنی باشد؛ بنابراین، حقیقت در همه جا به وضوح و عینیت وجود دارد.

هوش مصنوعی: عالم آگاه و عارف واقعی باید در هر جا که نگاه کند، حقایق و زیبایی‌ها را ببیند و بشناسد.

هوش مصنوعی: در آنجا زیبایی خداوند به وضوح دیده می‌شود و این زیبایی هرگز از زیبایی خداوند جدا نخواهد شد.

هوش مصنوعی: هر لحظه به هر چیزی که نیاز دارد، توجه می‌کند و در فضای نیازمندی‌های جهان قرار دارد.

هوش مصنوعی: هیچ کاری نمی‌تواند مانع درخشش و نور او شود.

هوش مصنوعی: در نیازها و خواسته‌ها تنها به مشاهدۀ خدا رضایت می‌دهد و جز دیدن خدا چیزی را انتخاب نمی‌کند.

هوش مصنوعی: چون زندگی زودگذر است و مشخص نیست که چه زمانی به پایان می‌رسد، باید بیشتر از آنچه که می‌دانیم، به ارزش و اهمیت هر لحظه توجه کنیم.

هوش مصنوعی: در لحظات آخر زندگی، فردی از میان مردم دنیا به زیبایی و عظمت روح و حقیقت وجودش اشاره کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که انسان از خانه و دنیای مادی خود بیرون می‌آید، چشم و جان او به زیبایی‌های عالم کبریا توجه پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: و آن کسی که از این خانه‌ی ویران بیرون رفت، هرچند که با تاریکی حجاب مواجه شد، اما موفق شد از آن عبور کند.

هوش مصنوعی: از زیر خاک تیره و ناپاک برمی‌خیزد، خجالت‌زده و بی‌حدث، به طرف سایه می‌رود و پشتش به آفتاب است.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که تا ابد، شخصی که سرش به هوس‌های بی‌ارزش و ناکارآمد مشغول است، همان‌گونه باقی خواهد ماند و تغییری نخواهد کرد.