هوش مصنوعی: مرده‌ای که به خاطر کینه‌توزی چیزهای بی‌مورد و اضافی را به خود می‌گیرد، در واقع نشان‌دهنده‌ی خالی بودن و عدم ارزش واقعی است. این شخص به جای اینکه به مسائل مهم و اصلی بپردازد، به چیزهای بی‌معنی و سطحی توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: شکل لوزینه به وضوح نمایانگر حالت و ویژگی خاصی است که نشان دهنده وجود خود است، و نتیجه آن این است که از تأثیرات و جذابیت‌های او آزاد می‌شوم.

هوش مصنوعی: اما خوشبوها با طعم خود سخن می‌گویند و بوی خوش لوزینه را حس کن و از گفتن در مورد حشو بپرهیز.

هوش مصنوعی: هنگامی که دانش و معرفت به پایان برسد، شیخ از بحث و گفتگو آرام می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به یک مرده قوال آواز می‌دهند تا شروع به نواختن پرده سماع کند.

هوش مصنوعی: جنبش و فعالیتی از جایی آغاز می‌شود که صدای دلنشینی از نغمه‌ای به گوش می‌رسد و هنرمند می‌خواهد ترانه‌ای را بسازد.

هوش مصنوعی: آوای سازی که دفی در دست دارد، به راحتی می‌تواند نغمه‌ای دلنشین اجرا کند.

هوش مصنوعی: بسیار غلیظ و سفت شده که به راحتی نمی‌تواند صحبت کند و به جای بیان کردن حرف‌هایش فقط سرفه می‌کند.

هوش مصنوعی: صدای دردناک و گوش‌خراش او به قدری آزاردهنده است که لذت و خوشی را از گردن او می‌گیرد و او را به حالت افلیج و بی‌حالی می‌کشاند.

هوش مصنوعی: وقتی صحبت‌های کسانی که اهل علم و ادب هستند به این شکل به شدت و حرارت پیش می‌رود، ناگهان صوفی‌ای از حال خود خارج شده و به عمل و واکنش درمی‌آید.

هوش مصنوعی: دیگران نیز با هم توافق کردند و از همان جامی که توافق کردند، نوشیدند.

هوش مصنوعی: یک نفر از سمت چپ و یکی از سمت راست در حال دویدن هستند و دورشان حلقه‌ای از مردم، چه پیر و چه جوان، تشکیل شده است.

هوش مصنوعی: هیچ کس را در دل خود قبول ندارم، فقط اصول و قواعد را در نظر دارم، نه اینکه با شادی و پایکوبی به آن‌ها توجه کنم.

هوش مصنوعی: همه در حال شادی و رقص به خاطر صداها و نواهای نای و دف هستند، اما در واقع آنها به سوی نقصان و کاهش حرکت می‌کنند.