هوش مصنوعی: دوستداران و خواص مانند نگین و حلقه در یک خاتم به خوبی به هم پیوسته‌اند و هماهنگ عمل می‌کنند.

هوش مصنوعی: آگاهان و دانایان دین، اسم بزرگ و مهم را به مانند یک گوهر گرانبها و ارزشمند می‌دانند.

هوش مصنوعی: چه خوب است حلقه‌ای که گروهی از فرشتگان در آن گوشه‌اش قرار دارند و از بلندی آسمان به آن نگاه می‌کنند.

هوش مصنوعی: انسان در دنیای مادی، مانند حلقه‌ای است که از زنجیر جدا شده و به دور خود می‌چرخد، بی‌آنکه به حقیقت زندگی و جهان بالاتر از خود توجهی داشته باشد.

هوش مصنوعی: آنها در دنیای بزرگ وجود دارند، اما از چرخش این دنیا و جریان زندگی خود خارج هستند.

هوش مصنوعی: دوستان و عزیزان در دل‌هایمان همیشه در کنار ما هستند، اما جسم‌هایمان از یکدیگر دور افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: وصف آن‌ها چیست که در غیبت حضار، مانند پادشاهانی با لباس‌های فاخر و زیبا به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: روح آن‌ها مانند پرنده‌ای است که در آشیانه‌ای آسمانی زندگی می‌کند، و بدنشان مانند گنجینه‌ای ارزشمند بر روی زمین است.

هوش مصنوعی: افرادی که از خود غایب هستند، ولی در حقیقت حاضرند، در میان مردم دیده می‌شوند و به سوی حقیقت و خداوند نظر دارند.

هوش مصنوعی: هرچند که لباس‌های پادشاهان بسیار زیبا و باارزش هستند، اما حقیقت این است که خود فرد در درونش، به شکلی ساده و بی‌زینت است.

هوش مصنوعی: ظاهر آنان بر اساس اصول و قوانین دینی است، اما هدف و نیّت باطنی‌شان بر سیر و سلوک معنوی متمرکز است.

هوش مصنوعی: سر ایشان آزاد از هر قیدی است و در واقع همیشه در عمق افکار و احساسات خود غرق هستند.

هوش مصنوعی: اگر هزار قلب از خواسته‌های نفسانی دل‌زده و ناامید شوند،

هوش مصنوعی: اگر از فضای جمع دوستانه و محفلشان عبور کنند، دل‌هایشان از مردگی زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر می‌آورم که در روزهای خوشی، موفقیت‌هایم به سمت آنان کشیده می‌شد و به نوعی دلخوشی و روحیه مثبتی داشتم.

هوش مصنوعی: هر لحظه آنجا می‌رفتم و از آن چشمه‌ی زلال آب می‌نوشیدم.

هوش مصنوعی: من در حالتی آشفته و با لب‌های تشنه در حضور آن‌ها، آبی زلال و شفاف را به نمایش گذاشتم.

هوش مصنوعی: من به دور آن‌ها می‌گردم و هر روز به آرامی از آن‌ها درخواست می‌کنم.

هوش مصنوعی: هر بار که به یک قطره نزدیک شدم، زندگی جدیدی به دست آوردم.

هوش مصنوعی: وای بر آن کسی که از تشنگی رنج می‌برد و دهانش خشک شده و دور از چشمه‌های زلال است.

هوش مصنوعی: افسوس به حال آن ماهی که در تلاش و تلاطم دریای زیبا گیر کرده و نتوانسته به آب خوش برود.

هوش مصنوعی: آه از آن گوسفند خسته که پایش بر اثر زخم سنگ آسیب دیده و شکسته است.

هوش مصنوعی: در دشت، فردی خسته و ناتوان مانده است، بدون همراهی گله و شبان، به تنهایی با مشکلاتش دست و پنجه نرم می‌کند.

هوش مصنوعی: در روز نزدیک به شام، گرگان در هر سو برای آماده شدن به جنگ صف بسته‌اند.

هوش مصنوعی: آه اگر شبان نیاید، چه بسا که صد هزار بار از این وضعیت بدتر خواهد شد.

هوش مصنوعی: دل آشفته و مضطرب او از چنگال این افراد نجات نخواهد یافت.

هوش مصنوعی: او به سمت گله نمی‌رود و همچنان به گرگ آزاد و رها می‌شود.

هوش مصنوعی: در این دشت پر خطر که پر از گرگ‌هاست، ما مانند گوسفندانی هستیم که باید تحت سرپرستی و مراقبت یک شبان، از حقوق و ارزش‌های خود محافظت کنیم.

هوش مصنوعی: روز عمر ما به پایان نزدیک شده، اما هنوز موقع چیدن میوه آرزوهایمان نرسیده است.

هوش مصنوعی: گرگ شیطان و نفس بد می‌خواهند به ما آسیب برسانند و به طور مکرر در کمین نشسته‌اند تا ما را تحت فشار قرار دهند.

هوش مصنوعی: مردم زمانه، چه بزرگ و چه خرد، مانند گرگ‌ها دور ما جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از جمع دور نشده‌ایم، خطر گرگ‌ها به جان ما نمی‌افتد.

هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای از جمع گوسفندها جدا شویم، کجا می‌توانیم از زخم حمله او در امان باشیم؟

هوش مصنوعی: گله و شکایت چه معنایی دارد وقتی که دوستان و همراهان در مسیر جذب عشق در کنار هم هستند؟

هوش مصنوعی: اگر از این جمع کنار بروی، در همان قدم اول به زمین خواهی افتاد.

هوش مصنوعی: اگر می توانی از این جمع دور باشی، پس چرا دست خداوند بر جمع نیست؟

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که وسیله یا وسیله نقلیه خود را به سمت جمعیت هدایت کن و آن را نشانه‌ای از حمایت و حفاظت از حقوق جمع دانسته و در نظر داشته باش.

هوش مصنوعی: حفظ و نگهداری از حقیقت، اگرچه عملی نیکوست، اما در نهایت، بیشتر افراد تمایل به نمایش و ظاهرسازی دارند.

هوش مصنوعی: کسی که در زندگی تنهاست و به دفاع از حق و حقیقت می‌پردازد، بسیار نادر است و بر او نور و روشنایی خاصی تابیده می‌شود.