هوش مصنوعی: مانند ابر که بر سرت باران می‌بارد و در آن بارندگی، تاریکی‌ها را نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: تاریکی‌های وجود تو محو خواهد شد و از دل تو، زیبایی و پاکی به وجود خواهد آمد.

هوش مصنوعی: تاریکی چیست جز اینکه تو در میان خودخواهی و خودبینی‌ات محاصره شده‌ای؟

هوش مصنوعی: دود هستی چهره‌ات را تیره کرده است، اما از آن غبار بیرون بیا و در آسمان وجودت نورانی شو.

هوش مصنوعی: کیست آن ابر که درباره‌اش صحبت شده است؟ آیا ابر خود اوست یا از آن هم بیشتر؟

هوش مصنوعی: ابر به عنوان یک محیط گسترده‌ای توصیف می‌شود که از همه طرف، ابرها به سوی او حرکت می‌کنند و به نوعی از وجود او نشأت می‌گیرند. این تصویر نشان‌دهنده تأثیر و قدرت ابر به عنوان یک عنصر طبیعی است که در طبیعت نقش مهمی دارد.

هوش مصنوعی: او به‌عنوان Centre و نقطه‌ی مرکزی وجود، به دیگران لطافت و نعمت می‌دهد، همان‌طور که ابرها باران رحمت می‌بارند.

هوش مصنوعی: آقایان و سرپرستان دربار، که همواره در جستجوی توجه و محبت حاکم بودند.

هوش مصنوعی: روح‌الله روح پدرانش است و عمر دراز نسل‌های بعد از او است.

هوش مصنوعی: این جمله به توصیف یک درخواست یا خواهش از یک پادشاه اشاره دارد که از سمرقند به سمت مرو حرکت کرده است. "تافت" می‌تواند به معنای درخشش یا تابش باشد و نشان‌دهنده اهمیت یا برجسته بودن این درخواست است. در مجموع، این عبارت به سفر و جستجوی توجه یا کمک از سوی یک مقام بالا پرداخته است.

هوش مصنوعی: پادشاه با شکوه و عظمت خود، مسافت‌های طولانی را برای استقبال از مهمان طی کرد.

هوش مصنوعی: دوست عزیز به سرعت و با شتاب از میخانه خارج شد، مانند فرشته‌ای که ابرهای خوشبو را به حرکت در می‌آورد.

هوش مصنوعی: شاه و سران لشکر که برای منافع خودشان بر دوش دیگران سوار هستند.

هوش مصنوعی: همه با هم در کنار او بودند و برای او آماده بودند، به گونه‌ای که سر بر زین او می‌نهادند و در خدمتش بودند.

هوش مصنوعی: همه از خودخواهی و خودپسندی فاصله گرفته‌اند و نیازهای خود را با صدای درخواست بیان می‌کنند.

هوش مصنوعی: همه از منظر عقل و اندیشه خود، به بلندای مقام و ارزش هایی که دارند، باید به یکدیگر احترام بگذارند و ارزش آن را رعایت کنند.

هوش مصنوعی: شایسته بود که با جایگاه و عظمت خود از مکان قبلی‌ات خارج شوی، جایی که کوه قرار دارد.

هوش مصنوعی: اما آن آقا که با شکوه است، نه تنها به خاطر ظاهرش بلکه به خاطر وقار و بزرگواری‌اش نیز شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: او با اینکه هیچ چیز ندارد، در تعالیم و دانایی‌ها به فعالیت ادامه می‌دهد و گوهرهای ارزشمند را در آنجا جاری می‌سازد.

هوش مصنوعی: ناگهان ندا داد که هیچ چیز جز این مفهوم نیست که فنا و زوال وجود ندارد.

هوش مصنوعی: این همه سر و صدا و هیاهو که از هر طرف به گوش می‌رسد، هیچ تاثیری بر کسی ندارد و در واقع، هیچکس را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: این همه کارهای مختلف موجب می‌شود که مرد نبرد را فراموش کند و از خود دور شود.

هوش مصنوعی: در حقیقت، آن پادشاه که بر مسند راهنمایی نشسته بود، درباره حال و وضعیت خود اطلاع می‌داد.

هوش مصنوعی: حالت او به گونه‌ای بود که هر چند زیبایی ظاهری در نظر دیگران جلوه‌گری می‌کرد، اما باطن و حقیقت او فراتر از آن چیزی بود که به چشم می‌آمد.

هوش مصنوعی: من از روی عشق و شوق سخن می‌گویم، وگرنه چه نیازی به ستایش او دارم وقتی که من هم به اندازه خود او نیستم.

هوش مصنوعی: اگر از سر تا پا فقط زبان باشم، باز هم نمی‌توانم به گرد تو برسم.

هوش مصنوعی: شایسته است که کسی مانند او را بشناسی، و در این زمان در دنیا کسی مانند او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: قرن‌ها باید بگذرد تا ستاره‌ای مانند او به وضوح نمایان شود.

هوش مصنوعی: زندگی‌ها همچون بارش ابرهای نیکوکاری می‌گذرد تا در نهایت، به مانند مرواریدی ارزشمند و زیبا، چیزی گرانبها و دلپذیر پدید آید.

هوش مصنوعی: به دنبال این فرد باش، زیرا او در این دنیای فقر و تنگدستی، به زندگی‌اش زیبایی و ارزش بخشیده است.

هوش مصنوعی: به خاطر پای او، انسان از تمام آرزوها و خواسته‌های دنیوی خود دست کشید و در واقع به کسری نیازی ندارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که بخشش و سخاوت را باید به سرعت و بدون تأخیر انجام داد، زیرا افرادی که حریص هستند، هرگز سیر نمی‌شوند و همیشه در پی بیشتر هستند. پس بهتر است با بخشش به این طمع و حرص پاسخ ندهیم.

هوش مصنوعی: در برابر در آن مکان، افرادی نیازمند به صف ایستاده‌اند و آن در همچنان بسته است.

هوش مصنوعی: چنبر چرخ، به معنای دوری است که به دور یکدیگر می‌چرخند و در آن، حلقه‌ای وجود دارد که نماد اتصال و وحدت است. این حلقه، مربوط به قدسیان و افرادی است که ستایشگر خداوند هستند. در واقع، این بیت به ارتباط میان عالم مادی و معنوی اشاره دارد و بیانگر نقش ستایش و تقدس در این پیوند است.

هوش مصنوعی: چهره او مکان پرستش‌هاست و محل او، منبع خوشبختی‌هاست.

هوش مصنوعی: زمانی که نیازمندان، مانند حجاج، به دور او جمع می‌شوند و دست در دست یکدیگر می‌گذارند.

هوش مصنوعی: این جمله اشاره به این دارد که کسی از نعمت و فضیلتش بهره‌مند می‌شود، چه در خراسان و چه در سرزمین‌های ماوراء النهر. به این معنا که فضیلت و خوبی‌ها فراتر از مکان و جغرافیا هستند و همه از آن بهره می‌برند.

هوش مصنوعی: دست بخشنده او که بر آب قم شسته شده، از لوح ملک کلام ظلم را پاک کرده است.

هوش مصنوعی: زیبایی چهره او می‌تواند راهی به سوی نجات باشد و هنر و خطوط او ضامن حیات و زندگی هستند.

هوش مصنوعی: هر کسی که این نوشته را دریافت کرد، نشانه‌ای از آسمان به او رسید.

هوش مصنوعی: آن چیز باید مانند نماد پادشاهی باشد که سبب جلوگیری از ظلم و رفع دعواها می‌شود.

هوش مصنوعی: سائلان را بخشنده‌ای و نیکی‌هایشان را به کسانی که شایستگی دریافت دارند، علم و کمال می‌بخشد.

هوش مصنوعی: شریعت و دین به عنوان قاعده و قانونی برای حکمرانی، بر گردن همه پادشاهان و سلاطین قرار داده شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر لطف و رحمت خداوند، دنیا از تاریکی و آلودگی بهبود یافته و به زیبایی و صفایی دست یافته است.

هوش مصنوعی: تلاش او این است که با پیروی از دین و با رأی درست خود، نشانه‌ای از شکوه و افتخار به جا بگذارد و از آلودگی‌های ناپسند دوری کند.

هوش مصنوعی: بله، او همانند ابری است که موجب رحمت می‌شود و وظیفه‌اش پاک کردن دلتنگی‌ها و غم‌هاست.

هوش مصنوعی: وقتی باران بر کوه‌ها یا دشت‌ها ببارد، آلودگی‌ها را از آنجا خارج می‌کند.

هوش مصنوعی: هرچه فرد تنبلی به دست می‌آورد، از جنس چیزهای ناپسند و حرام است.

هوش مصنوعی: همه چیز را از بلندی و عمق زمین بشویید، زیرا خاک می‌تواند از آلودگی پاک شود.

هوش مصنوعی: چشمه‌ها با آب پاک خود در زمین‌های نمک‌زاری که پر از شور و تلخی است، به خوبی جریان دارند.

هوش مصنوعی: وقتی که نم به زیر زمین برسد، بوی خوش گل و نسرین از آن برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: اگر ابر این ویژگی‌ها را نداشته باشد، در واقع ابر نیست و تنها به ادعا و لاف زدن می‌ماند.

هوش مصنوعی: دود از خانه یا کوره بلند می‌شود و به آسمان می‌رود، چون من هم مانند ابر هستم.

هوش مصنوعی: نادانان به راحتی تحت تأثیر اتفاقات و حوادثی قرار می‌گیرند که به طور ناگهانی رخ می‌دهد و از یاد می‌برند که همه چیز گذراست.

هوش مصنوعی: اگر او مانند ابری است که قطره‌های باران را پراکنده می‌کند، پس آن قطره‌ای که از چشم‌ها دور شده، دیگر قابل مشاهده نیست.

هوش مصنوعی: وقتی از او هیچ سبزه‌ای سرسبز نشد و هیچ چشمه‌ای از او پُر آب نگردید.

هوش مصنوعی: آب دمیدن در آتش نمی‌تواند به کسی که تشنه است کمک کند و هیچ آتش‌سوزی هم نمی‌تواند به کسی که نیاز دارد، گرما ببخشد.

هوش مصنوعی: به جز این، هیچ چیزی نمی‌تواند مانع تابش نور ماه و خورشید شود، مگر ابرها.

هوش مصنوعی: مانع از آن می‌شود که نور روشنی در سرزمین خود به وجود آید، گویی به خاطر غم و اندوه بیوه‌زنی است.

هوش مصنوعی: اگر گرمای محبت از بین برود، مانند پرده‌ای می‌شود که بر روی یتیمی غمگین می‌افتد.

هوش مصنوعی: آه، از این ابرهای خسته‌کننده که روح را می‌فرسایند، و همچنین از این دودهای کدر و مبهم.

هوش مصنوعی: دودی که در خانه ای بوجود می آید، باعث می شود دیوارها و فضا تیره و سیاه شود.

هوش مصنوعی: دیوارها و سقف‌ها همه سیاه شده‌اند، اما تو از این تیرگی بی‌خبر هستی.

هوش مصنوعی: اینکه از تیرگی تو هیچ خبری نیست، خود نشانه‌ای است بر وجود تیرگی دیگری.

هوش مصنوعی: از نور وجود کسی بهره ببر و در آن تاریکی، بینا و آگاه شو.