هوش مصنوعی: حسرت او باعث می‌شود که در دلش دود و آتش بیفتد، اما زمانی که به این حسرت فکر می‌کند، متوجه می‌شود که هیچ سودی از آن نخواهد برد.

هوش مصنوعی: به خاطر اشک‌هایی که از چشمانم می‌ریزد، اگر این وضعیت ادامه یابد، تا زانو در غم و دردش فروخواهم رفت.

هوش مصنوعی: و اشک‌هایش مثل روغن در آتش شدت و وسعت می‌بخشد.

هوش مصنوعی: ای کاش قبل از این، به خاطر این موضوع اشک می‌ریختی و غم آن را زودتر احساس می‌کردی.

هوش مصنوعی: چشمانت را با آب رودخانه شستی، اما نامه سیاه و بدشگونت را پاک نکردی.

هوش مصنوعی: این زمان هیچ فایده‌ای ندارد، زیرا درخت امید و آرزوها پژمرده شده و به خاطر بدبختی‌های زندگی از بین رفته است.

هوش مصنوعی: در روزی که گریه کردن به خاطر نادانی سودمند باشد، فرد خرسند خواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی زمان شادی و خنده فرارسید، اشک از چشم و خون از دل ریخت.

هوش مصنوعی: وقتی که حق (حقیقت) بر سر زبان‌ها بیفتد، آنقدر خنده‌آور و شگفت‌انگیز است که انسان از شدت خنده مانند غنچه‌ای که باز می‌شود شکفته می‌گردد.

هوش مصنوعی: چشمش مانند جوی بارانی شده است و هرگز از چشمه زلال خود دور نمی‌شود.

هوش مصنوعی: بدون شک، روزی خواهد آمد که بر اثر شادی و خوشحالی، اشک‌هایمان از چشمانمان بریزد.

هوش مصنوعی: همه افراد خوشحال و شادابند، اما او به خاطر درد و مشکلاتش غمگین و ناراحت است.