هوش مصنوعی: او از تمام دنیا فرار می‌کند تا از آسیب و ضرر گمراهان رهایی یابد.

هوش مصنوعی: انسان باید از سود و زیان دیگران دوری کند تا از آسیب و ضررهای آنها در امان بماند.

هوش مصنوعی: از مردم دور باش و خود را از آتش و بلاها در امان نگه‌دار، تا بتوانی از خطرات و آسیب‌ها در امان بمانی.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد با زحمت و کوشش فراوان ثروتی جمع می‌کنند، اما ممکن است یک حادثه ناگهانی همه تلاش‌هایشان را بر باد دهد و آنچه را که ساخته‌اند نابود کند.

هوش مصنوعی: دوستداران واقعی، کسانی هستند که برای دیگران خیرخواهی می‌کنند و در مقابل، افرادی که فقط به فکر منافع خود هستند، مانند دزدان و عمر کوتاه‌اندیش هستند.

هوش مصنوعی: روزهای عمرت را به فریب و نیرنگ در اختیار توهین‌کنندگان و بدخواهان قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: گاهی با دست خود به موفقیت می‌رسی و گاهی در دام مشکلات و موانع گرفتار می‌زنی.

هوش مصنوعی: عقل و خرد ارزشمند هستند و انسان باید از آنها بهره‌مند شود. وجود دوستان بد و ناسازگار، از داشتن دوستی‌های نیکو و خردمندانه بهتر است.

هوش مصنوعی: مارهای بد فقط به دور بدن می‌پیچند، همان‌طور که دوست بد می‌تواند عقل و دین آدم را از ریشه بکند.

هوش مصنوعی: اگر مار بدی را از خانه‌ات دور کنی، سنگی از دور پرتاب می‌کند.

هوش مصنوعی: رهایی از شریک یا دوست بد کار آسانی نیست، چرا که وقتی در را ببندی، ممکن است او از طریق دیوار وارد شود.

هوش مصنوعی: مار بد فقط در عمرهای طولانی وارد خانه‌ها نمی‌شود.

هوش مصنوعی: می‌توان به آسانی از او دوری کرد، اما دشوار است که جان را از دست داد.

هوش مصنوعی: دوست بد، با ترفندها و داستان‌هایت، با تو هم‌خواب و هم‌خانه است.

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند ما را از دام فریب او نجات دهد یا از چنگال قید و بند او رها کند؟

هوش مصنوعی: وقتی مار بد را ببینی، نشانه‌اش را می‌شناسی، اما نمی‌توانی یار بد را به آسانی بشناسی.

هوش مصنوعی: برای آنکه ماهیت حقیقی انسان نمایان شود، باید سختی‌ها و دردهای زیادی را تحمل کند.

هوش مصنوعی: دشمن این دنیا مانند یک مار است، اما دشمن در جهان جاویدان همیشگی خواهد بود.

هوش مصنوعی: کسانی که در آتش عذابی به سر می‌برند، به دلیل تلاش و نادانی خود به این وضعیت دچار شده‌اند.

هوش مصنوعی: کسانی که از روی نادانی و جهالت تلاش می‌کنند، نمی‌گذارند افراد ضعیف به مسیر درست و وفاداری برسند.

هوش مصنوعی: افرادی که ضعیف و ناتوان هستند، به راحتی به دست دیگران فرمان می‌برند، اما افراد قوی و توانا به دلیل قدرتشان، نمی‌توانند به سادگی زیر سلطه دیگران قرار بگیرند و در این میان گم و سردرگم می‌شوند.

هوش مصنوعی: شاید اگر به این توافق و هم‌نظری برسی، از آن رفتار نادرست خود دست برداری و به این فضای دینی توجه کنی.

هوش مصنوعی: وقتی هر دو با هم دوست و همراه شدند، در این حال به طور دایمی به خوار و حقیر تبدیل شدند.

هوش مصنوعی: وقتی که این دنیا به پایان برسد، همه از یکدیگر جدا خواهند شد.

هوش مصنوعی: در این بیت، به وضعیت ناگواری اشاره شده است که افراد در آتش درد و رنج گرفتار شده‌اند و اعضای بدنشان در حال عذاب کشیدن است. در این میان، آنها یکدیگر را سرزنش می‌کنند و از همدیگر شکایت دارند. این نشان‌دهنده‌ی همدلی در درد و رنج، اما همچنین حس انتقامی و نفرین از یکدیگر است.

هوش مصنوعی: مقصود از این بیت این است که بزرگواران و سران، در عذاب و رنج پیروان خود هستند و به کسانی که در جستجوی حقیقت و پرستش آنها هستند، خوشامد نمی‌گویند و به آنها روی خوش نشان نمی‌دهند.

هوش مصنوعی: پیروان در حال رنجاندن و سرزنش کردن آنان هستند و به همراه این سرزنش‌ها، عبارات خوشامدگویی را می‌خوانند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر آرزو می‌کند که کاش می‌توانست در مسیر پیامبر حرکت کند و از ظلم و ستمی که از سوی ظالمین بر او وارد می‌شود، فرار کند. این آرزو نشان‌دهنده‌ی longing و نیاز شاعری به رهایی از شرایط سخت و ناگوار است.

هوش مصنوعی: اگر یار و محبوب خود را نداشتم، دل کسی را نمی‌آزردم و هیچ کس را نمی‌رنجانیدم.

هوش مصنوعی: این سخن بی‌پرده و خالص است، پس از هدف‌های نابجا دوری کن. از قرآن بخوان و درباره روزی که انسان از اعمالش پشیمان می‌شود، فکر کن.

هوش مصنوعی: از درِ خدا دوری کن و راه هجرت را انتخاب کن، از کسانی که ترک شده‌اند و بی‌خبرند.

هوش مصنوعی: زیرا کسی نمی‌تواند به راحتی از شر آن‌ها خلاص شود مگر اینکه تنهایی را انتخاب کند.