هوش مصنوعی: سگی استخوانی را به دهان گرفته بود و در کنار آب جاری به راه خود ادامه می‌داد.

هوش مصنوعی: به خاطر شفافیت و روشنی آب، تصویر استخوان در آن به وضوح دیده می‌شد.

هوش مصنوعی: سگ بیچاره فکر می‌کند که در آب استخوان دیگری وجود دارد، اما در حقیقت چنین نیست.

هوش مصنوعی: وقتی لب به سخن گشود و به سوی آن شخص رفت، استخوانش از دهانش به سرعت به آب افتاد.

هوش مصنوعی: موجودی که وجود ندارد را به اشتباه وجودی در نظر می‌گیری و به همین دلیل وجود واقعی را از دست می‌دهی.