جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>پیراهن و فوطه بر تن روشن تو</p></div>
<div class="m2"><p>می رقص کند بناز گرد تن تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گه دست گریبان زده در گردن تو</p></div>
<div class="m2"><p>گه پای ترا بوسه دهد دامن تو</p></div></div>

دیوان عبدالرزاق اصفهانی به تصحیح وحید دستگردی - جمال الدین محمد بن عبدالرزاق اصفهانی - تصویر ۳۹۷

شمارهٔ ۹۶

پیراهن و فوطه بر تن روشن تو
می رقص کند بناز گرد تن تو
گه دست گریبان زده در گردن تو
گه پای ترا بوسه دهد دامن تو

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و魅یت ظاهری شخصی پرداخته است. پیراهن و فوطه‌ای که بر تن اوست، نشان‌دهندهٔ جذابیت اوست و به حالت رقص‌گونه‌ی او اشاره دارد. همچنین، نوشته شده که گاهی دست او به گردن محبوبش می‌رسد و گاهی پاهای او دامن او را می‌بوسند، که این برای بیان محبت و نزدیکی بین آن دو تعبیر شده است.

شمارهٔ ۹۴

شمارهٔ ۹۵

هوش مصنوعی: پیراهن و حوله بر تن زیبای تو می‌رقصند و به زیباییِ قامت تو می‌نازند.

پیراهن و فوطه بر تن روشن تو

می رقص کند بناز گرد تن تو

هوش مصنوعی: گاهی به گردن تو دست می‌زنم و گاهی با پا دامن تو را می‌بوسم.

گه دست گریبان زده در گردن تو

گه پای ترا بوسه دهد دامن تو

شمارهٔ ۹۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده