جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یکباره ز ما فلک فراغت دادت</p></div>
<div class="m2"><p>یکباره فراموش شدیم از یادت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>با کم ز منی رای وصال افتادت</p></div>
<div class="m2"><p>گفتی که به از تست مبارک بادت</p></div></div>

شمارهٔ ۹

یکباره ز ما فلک فراغت دادت
یکباره فراموش شدیم از یادت
با کم ز منی رای وصال افتادت
گفتی که به از تست مبارک بادت

هوش مصنوعی: شعر به احساس ناباوری و ناگهانی بودن فراموشی اشاره دارد. گوینده از تغییر فضای رابطه و فراموش شدن از یاد معشوق سخن می‌گوید و به نظر می‌رسد که معشوق بر این باور است که بهتر از گوینده‌اش پیدا خواهد شد. ارتباط احساسی آن‌ها به یکباره دچار تحول شده و گوینده احساس دلتنگی و ناامیدی می‌کند.

شمارهٔ ۷

شمارهٔ ۸

هوش مصنوعی: ناگهان زندگی به ما آسودگی و آرامش بخشید و به طور غافلگیرکننده‌ای از یاد تو فراموش شده‌ایم.

یکباره ز ما فلک فراغت دادت

یکباره فراموش شدیم از یادت

هوش مصنوعی: با کمی از من فاصله گرفتی و به وصال کسی دیگر رسیدی و گفتی که او از من بهتر است. برایت آرزوی خوشبختی دارم.

با کم ز منی رای وصال افتادت

گفتی که به از تست مبارک بادت

شمارهٔ ۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده