گنجور

شمارهٔ ۶۷

ای روی تو را برده مه چرخ نماز
زلفت چو شب هجر سیه رنگ و دراز
عذری که رخ تو دوش آوردم پیش
از چشم چو زلف خود پس گوش انداز

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای روی تو را برده مه چرخ نماز
زلفت چو شب هجر سیه رنگ و دراز
هوش مصنوعی: روی تو مانند ماه در آسمان است و زلفت همچون شب تار و بلند است که دل را می‌گیرد.
عذری که رخ تو دوش آوردم پیش
از چشم چو زلف خود پس گوش انداز
هوش مصنوعی: من به خاطر زیبایی چهره‌ات، دلیلی را که داشتم به دوش کشیدم، حالا آن را از نظر دور کن و از من چشم بپوش.