گنجور

شمارهٔ ۳۷

زلفی که بر او بند و گره باشد صد
محتاج گره زدن چرا باشد خود
از عشوه دل سوخته من بستد
در زلف نهان کرد و گره بر وی زد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

زلفی که بر او بند و گره باشد صد
محتاج گره زدن چرا باشد خود
هوش مصنوعی: موهایی که به هم گره خورده و در هم پیچیده‌اند، چرا باید به صد نفر نیاز داشته باشند تا آنها را باز کنند؟
از عشوه دل سوخته من بستد
در زلف نهان کرد و گره بر وی زد
هوش مصنوعی: دل سوخته من را با رفتار جذابش گرفت و در زلف خود پنهان کرد و بر آن گرهی زد.