جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گفتم چو خطت برنگ موی تو شود</p></div>
<div class="m2"><p>او آفت این روی نکوی تو شود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در خاطرم از خط تو این خود نگذشت</p></div>
<div class="m2"><p>گو هم مدد جمال روی تو شود</p></div></div>

دیوان عبدالرزاق اصفهانی به تصحیح وحید دستگردی - جمال الدین محمد بن عبدالرزاق اصفهانی - تصویر ۵۱

شمارهٔ ۳۴

گفتم چو خطت برنگ موی تو شود
او آفت این روی نکوی تو شود
در خاطرم از خط تو این خود نگذشت
گو هم مدد جمال روی تو شود

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به زیبایی و جذابیت موی محبوبش اشاره می‌کند و می‌گوید که اگر خطی بر روی آن بیفتد، به نوعی موجب آسیب به زیبایی او خواهد شد. در ذهن شاعر، هیچ چیزی از جمال محبوب فراتر نیست و او دوست دارد که زیبایی او همیشه حفظ شود.

شمارهٔ ۳۲

شمارهٔ ۳۳

هوش مصنوعی: من گفتم اگر رنگ موی تو بر نامه‌ات بیفتد، آن وقت زیبایی روی تو تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.

گفتم چو خطت برنگ موی تو شود

او آفت این روی نکوی تو شود

هوش مصنوعی: در یادم هیچ چیز از زیبایی خطت نمانده است، حتی اگر زیبایی چهره‌ات هم به آن افزوده شود.

در خاطرم از خط تو این خود نگذشت

گو هم مدد جمال روی تو شود

شمارهٔ ۳۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده