جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در باغ شدم قصد سوی می کرده</p></div>
<div class="m2"><p>جام می لعل را پیاپی کرده</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گل را دیدم ز آب رعنایی خویش</p></div>
<div class="m2"><p>از شرم تو سرخ گشته و خوی کرده</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 11184 - جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۱

شمارهٔ ۱۰۲

در باغ شدم قصد سوی می کرده
جام می لعل را پیاپی کرده
گل را دیدم ز آب رعنایی خویش
از شرم تو سرخ گشته و خوی کرده

هوش مصنوعی: شاعر در باغ تصمیم می‌گیرد به سمت باده‌نوشی برود و با اشتیاق به جام می نگاه می‌کند. او گل را می‌بیند که به خاطر زیبایی خود و شرمی که از معشوق دارد، سرخ شده است.

شمارهٔ ۱۰۰

شمارهٔ ۱۰۱

هوش مصنوعی: در باغ قدم گذاشتم و تصمیم داشتم که به سمت شراب بروم و پی در پی جامی از شراب سرخ را بنوشم.

در باغ شدم قصد سوی می کرده

جام می لعل را پیاپی کرده

هوش مصنوعی: وقتی گل را دیدم، مشاهده کردم که به خاطر زیبایی و لطافت خود، از شرم تو سرخ شده و به خود می‌بالد.

گل را دیدم ز آب رعنایی خویش

از شرم تو سرخ گشته و خوی کرده

شمارهٔ ۱۰۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده