هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به وضع و زندگی افرادی اشاره می‌کند که در شرایطی نامناسب به سر می‌برند. او از یک اصطبل صحبت می‌کند که مملو از اسب‌های شیخ ابوعامر است، و در عین حال به طرز زندگی و وضعیت اسب‌ها و کسانی که به آنها نگهداری می‌کنند، نگاهی انتقادی دارد. شاعر به نوعی از توالی نسل‌ها و تأثیرات محیطی بر سرنوشت افراد نیز اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت به یادآوری نیکی‌ها و صفات برجسته انسان اشاره دارد. در اینجا به نوعی برادرانه و مهربانانه از انسانی یاد می‌شود که به عنوان یادگاری از نوح نبی، به رحمت و نعمت‌های الهی نزدیک است. این یادگار، انسانی است که به خوبی‌ها و فضائل اهمیت می‌دهد و در زندگی‌اش سعی در ارتقاء معنوی خود دارد.

هوش مصنوعی: گفت که با اسب قدیمی به کجا می‌خواهی بروی، پس بگو تا خوش آمدی‌ات در دنیا چه زمانی باشد.

هوش مصنوعی: گفتی خیلی صحبت کردی، آیا می‌دانی من چه کسی هستم؟ من نخستین موجودی هستم که خداوند متعال آن را آفرید.