جمال‌الدین عبدالرزاقشمارهٔ ۸۶
جور و جفای تو نیک و بد بسر آید
خط تو آخر بدیر و زود برآید
ناوک مژگان تو چو تیر سحرگه
پوست ندارد خبر که بر جگر آید
ماه چوبیند رخت ز دست درافتد
سرو چو بیند قدت زپای درآید
خوی تو زین به شود که هست ولیکن
کار بصبر و بروزگار برآید
با تو همه ناز بود و بی تو همه غم
چون بسرآمد چنان چنین بسر آید
اطلاعات
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
جور و جفای تو نیک و بد بسر آید
خط تو آخر بدیر و زود برآید
هوش مصنوعی: موضوع این بیت درباره تأثیر اعمال و رفتار افراد بر یکدیگر است. اگرچه ممکن است کسی با ظلم و بی‌مهری به دیگری برخورد کند، در نهایت نتیجه این کار به خودش بازمی‌گردد و عواقبش دیر یا زود نمایان می‌شود. به عبارتی دیگر، خوبی یا بدی اعمال هر فرد در زندگی‌اش آثار خاص خود را خواهد داشت.
ناوک مژگان تو چو تیر سحرگه
پوست ندارد خبر که بر جگر آید
هوش مصنوعی: پرتو مژگان تو همچون تیر در سپیده دم است و بی‌خبر از این که بر جانم فرود می‌آید.
ماه چوبیند رخت ز دست درافتد
سرو چو بیند قدت زپای درآید
هوش مصنوعی: اگر ماه از دست برود و چهره‌ات را ببیند، سرو نیز از جای خود بلند می‌شود و به پا درمی‌آید.
خوی تو زین به شود که هست ولیکن
کار بصبر و بروزگار برآید
هوش مصنوعی: خوی انسانی تو به سبب شرایط و تجربیاتت تغییر خواهد کرد، اما دستیابی به اهداف نیازمند صبر و گذر زمان است.
با تو همه ناز بود و بی تو همه غم
چون بسرآمد چنان چنین بسر آید
هوش مصنوعی: در کنار تو همه چیز زیبا و دلپذیر بود، اما در غیبت تو تنها غم و اندوه وجود دارد. حالا که زمان به پایان رسیده، این سردرگمی و اندوه نیز به پایان خواهد رسید.