هوش مصنوعی: وای که عشق دوباره به سراغم آمد و صبر را به طور ناگهانی از من گرفت و بر زمین انداخت.

هوش مصنوعی: چشمم خواب را گرفت و اشک‌هایم بیشتر شد. وای بر من که این بار، حال و هوای دیگری پیدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: تا وقتی که معشوق از عهده‌ی وفا خارج شود، بر سر مشکلات و دردها، دنیا را به سرآورد.

هوش مصنوعی: دل را برد و گفت که از گناه پیشمان شده‌ام و رفتم، ولی تو بارها از این گناه ترسیده‌تری.

هوش مصنوعی: چشمان من به زیبایی‌های دوست خیره شده است. نمی‌دانم چطور درد و رنجی را که این عشق برایم به همراه داشته، توصیف کنم.

هوش مصنوعی: من لعل و یاقوت و زیبایی‌ها را می‌بخشیدم و با ناز و بی‌رحمی رفتار می‌کردم، اما آنچه را که با همه زحمت و تلاش بدست آورده‌ام، چه شد که آن را شیرین‌تر از شکر یافتم؟