هوش مصنوعی: از دور به تماشا نشسته‌ام که هر کس دوست و محبوبی دارد. ای مسلمانان، دل من به عشق این محبوبی که می‌بینم، کافر است و سرشار از آرزوها.

هوش مصنوعی: چرا سر زلف‌های شیرین او که به خون من می‌کوشد، اینقدر بی‌رحمانه عمل می‌کند؟ آیا زلف او نمی‌خواهد که مثل من کسی باشد که به او خدمت کند؟

هوش مصنوعی: تو به من گفتی که اگر از سنگی هم به تو ناراحت نشوم، ولی آن را به کسی بگو که از زندگی درکی دارد.

هوش مصنوعی: اگر نتوانم به وصالت برسم، دیگر کسی نخواهد توانست که جز اشک تو چیزی را ببیند، و چهره‌ات هم به جز زری نیست.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به وصالی نرسیده‌ام، از تلاش دست برنمی‌دارم، چرا که می‌دانم این ارتباطی که میان ماست، راز و مطلبی عمیق دارد.