جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>نه چون رخ رنگینت گل در چمنی باشد</p></div>
<div class="m2"><p>نه چون بر سیمینت برگ سمنی باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>روی تو و نام گل نی نی چه حدیثست این</p></div>
<div class="m2"><p>لعل تو و یاد من این خود سخنی باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>گفتیکه مرا خواهی غم میخورو جان می کن</p></div>
<div class="m2"><p>غم خوردن و جان کندن کار چو منی باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>زان مهر که بنمودی یکذره نمیبینم</p></div>
<div class="m2"><p>مهرتو بسان صبح خود دم زدنی باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>گفتم بدهی بوسه آخر من مسکین را</p></div>
<div class="m2"><p>گفتی که دهم آری تا کم دهنی باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>دل گشت مرا دشمن خود را چه نگه دارم</p></div>
<div class="m2"><p>زان خصم که او با من در پیرهنی باشد</p></div></div>

شمارهٔ ۵۴

نه چون رخ رنگینت گل در چمنی باشد
نه چون بر سیمینت برگ سمنی باشد
روی تو و نام گل نی نی چه حدیثست این
لعل تو و یاد من این خود سخنی باشد
گفتیکه مرا خواهی غم میخورو جان می کن
غم خوردن و جان کندن کار چو منی باشد
زان مهر که بنمودی یکذره نمیبینم
مهرتو بسان صبح خود دم زدنی باشد
گفتم بدهی بوسه آخر من مسکین را
گفتی که دهم آری تا کم دهنی باشد
دل گشت مرا دشمن خود را چه نگه دارم
زان خصم که او با من در پیرهنی باشد

شمارهٔ ۵۲

شمارهٔ ۵۳

نه چون رخ رنگینت گل در چمنی باشد

نه چون بر سیمینت برگ سمنی باشد

روی تو و نام گل نی نی چه حدیثست این

لعل تو و یاد من این خود سخنی باشد

گفتیکه مرا خواهی غم میخورو جان می کن

غم خوردن و جان کندن کار چو منی باشد

زان مهر که بنمودی یکذره نمیبینم

مهرتو بسان صبح خود دم زدنی باشد

گفتم بدهی بوسه آخر من مسکین را

گفتی که دهم آری تا کم دهنی باشد

دل گشت مرا دشمن خود را چه نگه دارم

زان خصم که او با من در پیرهنی باشد

شمارهٔ ۵۳

اطلاعات