هوش مصنوعی: هر وقت تو به من بی‌محلی کنی و با من بد رفتاری کنی، دل من آرام نخواهد گرفت؛ این ناراحتی من کم نمی‌شود.

هوش مصنوعی: هرگز یک شب هم یاد هجرت از من دور نخواهد شد، زیرا اشک‌های من باعث می‌شود که جهانی از غم و اندوه شکل بگیرد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که جدایی تو به گونه‌ای است که تا زمانی که این درد و اندوه من به اوج نرسد، بازنمی‌گردی.

هوش مصنوعی: تو به من گفتی امشب پیشت بیایم، ولی به صد قسم می‌گویم که این دروغ است و به حقیقت نخواهد پیوست.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در خیابان تو قدم نمی‌گذارد، چرا که مانند پرگار، هر کس که بیاید فقط دور تو می‌چرخد و راهی برای ورود به عمق وجودت ندارد.

هوش مصنوعی: کسی دل به موها و شکل تو بسپارد که مانند زلف تو به وسوسه نیفتد و از راه ایمان خارج نشود؟

هوش مصنوعی: اگر عشق تو بر عالم سایه بیفکند، دیگر زیبایی‌های دنیا به چشم نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: من در این دنیا با چهره‌ای زرد، هرچقدر هم که پول داشته باشم، کارهایم مانند طلا نخواهد شد.