هوش مصنوعی: من از دلم ناراحتم، چرا که تحت کنترل من نیست و به نظر می‌رسد که در نهایت، خودم را به خاطر دلخواهی‌های آن از دست خواهم داد.

هوش مصنوعی: با کی صحبت کنم درباره‌ی دردی که از جدایی او بی‌پایان است؟ از چه کسی باید راه چاره‌ای برای این درد درمان‌ناپذیرم پیدا کنم؟

هوش مصنوعی: هر بار که صدای ناله و فریاد تو به گوشم می‌رسد، از خود می‌پرسم که این صحبت‌ها درباره چیست. اما بی‌دلیل نیست که من این‌قدر نگران و مضطرب هستم.

هوش مصنوعی: ای کسی که از دید من پنهان شده‌ای، من نمی‌دانم از کجا باید خبر تو را بپرسم. جان من و جانان من در دستان توست.

هوش مصنوعی: بازار می و شراب اکنون کساد شده و شکر، از لب و دندان تو دور است و نسل من از آن محروم مانده است.

هوش مصنوعی: جان من فدای تو باد، اما من چه کسی هستم؟ صد هزار جان را فدای تو می‌کنم، حتی جان خودم.