هوش مصنوعی: من در تمام روز و شب به خاطر دوری او غمگین هستم و تنها به یاد آن چهره زیبایش آرام می‌گیرم.

هوش مصنوعی: در میان کسانی که در رنج و درد زندگی می‌کنند، من در حال نوشیدن شراب لذت‌بخش هستم و غرق در شادی و خوشحالی به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: به این نکته دقت کن که در پشت چهره‌ام، از غم او رنج می‌برم و در فراقش، باید محکم و استوار باشم.

هوش مصنوعی: در دلِ باغ خود، به خاطر تو، بارها سرزنش و انتقاد را تحمل می‌کنم، تا تو از غم واقعی من باخبر نشوی.

هوش مصنوعی: به او گفتم که موهای تو دل ما را ربوده است. او پاسخ داد که اگر جان را هم بگیرد، من غم نخواهم خورد.

هوش مصنوعی: او مثل یک ساز است که با نواختن او، احساسات و عواطف را به خوبی منتقل می‌کند. من هم مانند نی هستم که در عین نالیدن و ابراز مشکلات، در درون خودم به آرامش و سکوت فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر از این بدتر شود، دیگر نمی‌توانم زندگی کنم، ولی اگر مانند عیسی مریم بدم، می‌نوشم.

هوش مصنوعی: من چندین بار گفتم که اگر غم خوردن سودی ندارد، بهتر است خودم هم غم نخورم.