شمارهٔ ۱۲۰
من ز جهان دوست ترا داشتم
از تو جفا چشم کجا داشتم
چشم من ارخون شود از غم رواست
کز تو چرا چشم وفا داشتم
من ز تو امید بسی چیزها
داشته ام لیک خطا داشتم
دل بربودی ز من اول نظر
نیک بدیدی که کجا داشتم
جان بیکی بوسه فروشم بتو
ورچه نه از بهر بها داشتم
گر کسی از دوست بپرسد مرا
آه چه گویم که کرا داشتم
اطلاعات
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
من ز جهان دوست ترا داشتم
از تو جفا چشم کجا داشتم
هوش مصنوعی: من به خاطر دوستیام از دنیا برای تو محبت داشتم، اما از تو چگونه میتوانستم انتظار بدی داشته باشم؟
چشم من ارخون شود از غم رواست
کز تو چرا چشم وفا داشتم
هوش مصنوعی: اگر چشم من از غم پر اشک شود، این کار موجهی است، چون من به خاطر تو انتظار چشم وفا و اعتماد داشتهام.
من ز تو امید بسی چیزها
داشته ام لیک خطا داشتم
هوش مصنوعی: من از تو انتظارهای زیادی داشتم، اما دچار اشتباه شدم.
دل بربودی ز من اول نظر
نیک بدیدی که کجا داشتم
هوش مصنوعی: نخستین نگاهت دل مرا ربود و اگر نیک مینگریستی، میدیدی که به کجا تعلق داشتم.
جان بیکی بوسه فروشم بتو
ورچه نه از بهر بها داشتم
هوش مصنوعی: من جانم را یک بوسه به تو میفروشم، نه اینکه برایش قیمت و بهایی داشته باشم.
گر کسی از دوست بپرسد مرا
آه چه گویم که کرا داشتم
هوش مصنوعی: اگر کسی از دوستم دربارهام بپرسد، نمیدانم چه بگویم، زیرا که او را بسیار دوست داشتم.