هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای با تو دوستانه صحبت کنم، مانند کسی هستم که موهای شانس را شانه می‌زند.

هوش مصنوعی: چیزی که من از تو، ای دوست، دیده‌ام، ممکن است اگر خیمه‌ای در کنار بزنم، به آن اشاره کند.

هوش مصنوعی: تا کی باید تو دست به کار شوی و من مدام در درگاه تو سر به زمین بگذارم و درخواست کنم؟

هوش مصنوعی: اگر بخواهم از آتش دل خود بگویم، مانند شمعی خواهم بود که شعله‌اش به زبان می‌آید.

هوش مصنوعی: هر بار که می‌گویم من متعلق به تو هستم، در هر لحظه، خودم این آهنگ را می‌سرایم.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم دهن تو را ببینم، اما بهانه‌ای برای بوسیدن آن پیدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر دلم هم نام عشق تو را بر زبان بیاورد، به خاطرش مانند تازیانه‌ای بر سرت می‌زنم.