هوش مصنوعی: چهره زیبای تو به ماه آسمانی اعتراض کرد و اسب تو با گرد و خاکش در چشم پادشاهان نفوذ کرد.

هوش مصنوعی: دو دندان تو چنان زیباست که عقل را به شگفتی می‌اندازد و گویی دو گیسوی تو بر روی دل رسم می‌اندازد.

هوش مصنوعی: ماه درخشان کم‌نور شده است، مانند این‌که وقتی برای سنجش ارزش عشق خویش با تو، آن را در ترازوی واقعی قرار داده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر تو دیگر درخششی نداشته باشی، جای تعجب نیست که ستاره‌ای هم که در آسمان داری، کم‌نورتر از نقاط دیگر باشد.

هوش مصنوعی: خجالت تو باعث شد که زیبایی‌ات را از چشم‌ها پنهان کنی، همان‌طور که خورشید در خاک پنهان شده است، و زیبایی‌ات مانند چادر مه بر آسمان گسترده شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر فقدان تو، کسی به شدت عذاب می‌کشد و در عین حال کسانی که در باغ تو زندگی کرده‌اند، بر او نان و نمک می‌زنند.