هوش مصنوعی: من دعا و خدمت خود را به محضر بزرگوارم فخرالدین می‌رسانم اگر او از دریا بیاید.

هوش مصنوعی: بهار آمد، اما بهار واقعی ما نیامد. تویی بهار، که به دنیا زندگی و رنگ می‌دهی؛ به نظر می‌رسد که باقی دنیا در حال تجربه‌ی خزان است.

هوش مصنوعی: تحمل عشق و اشتیاقی که در دل دارم به قدری زیاد است که اگر بخواهم آن را توصیف کنم، نمی‌توانم به خوبی بیان کنم و حتی صدها کتاب هم کم خواهد بود.

هوش مصنوعی: تو بهاری برای دل ما هستی، اما مانند گلی هستی که به خاطر بی‌ثباتی‌اش نمی‌توان به عهد و وفای تو در زمان بهار اعتماد کرد.

هوش مصنوعی: تصویر تو هر شب و روز در ذهن من نقش بسته است، به طوری که گویا در چشمانم زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: از زمانی که تو را ندیده‌ام، نمی‌دانم چه چیزی باعث آزردگی‌ام شده است.

هوش مصنوعی: این کار شگفت‌انگیز است که از نیک‌خواهی خداوند پدید آمده، چرا که بدون هیچ دلیلی، دوستی‌ام را از من دور می‌کند.

هوش مصنوعی: اگرچه دوستان زیادی داری که به تو حسادت می‌کنند، اما گاهی به یاد دوستان قدیمی‌ات نیز باش.