هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که در دست داری، خود را بزرگ مکن، زیرا طلا و نقره تنها برای افراد باهوش اهمیت چندانی ندارد.

هوش مصنوعی: اگر دارای خرد و دانایی هستی، دل خود را به مال و ثروت وابسته نکن، زیرا که ثروت و جواهرات دنیا، مانند خود این دنیا، در حال گذر و زوال هستند.

هوش مصنوعی: در این دنیا حساب و کتابی وجود دارد که در نهایت به پیامدها و عواقب زندگی ما منتهی می‌شود. در هر دو جهان، زندگی پر از رنج‌ها و دردهای قلبی و مشکلات است.

هوش مصنوعی: انگار هرگاه طلا به شادی و شوق اضافه کند، اما در عین حال نقره نیز تأثیر خاص خودش را دارد.

هوش مصنوعی: چه فایده‌ای دارد که به چیزی فخر کنی، وقتی که خواب و تعبیر آن همه به رنج و آسیب منجر می‌شود؟

هوش مصنوعی: آدمی باید با قناعت دلش را روشن نگه دارد، وگرنه هر چه مقدر شده باشد، بدون داشتن ثروت هم به او می‌رسد.

هوش مصنوعی: به خودت نگاه کن و ببین که چقدر برتر از آینه هستی، هرچند که گل همیشه دهانش پر از طلاست.

هوش مصنوعی: اگر نرگس (گل) در دشت زنده و زیبا شده باشد، باید حتماً در شب برای حفظ و نگهداری آن تلاش کنی؛ زیرا باید مراقبش بود.

هوش مصنوعی: شمعی که تاج زر بر سر دارد، به خاطر آن تاج می‌گرید. به عبارتی دیگر، غم و گریه‌اش ناشی از زیبایی و زینت آن تاج است.

هوش مصنوعی: در جستجوی این ذره طلای با ارزش، آفتاب همواره و بی‌وقفه بیدار و در تلاش است.

هوش مصنوعی: آتش چرا در جوانی خاموش می‌شود، وقتی که این گنجینه‌ی زرخیز تنها تعدادی ذره‌ی کوچک را از دست می‌دهد؟

هوش مصنوعی: ترازویی که دو روی آن را با هم می‌سنجد، نشان می‌دهد که چه چیزی ارزش بیشتری دارد. همان‌طور که یک کفش با زیره طلایی، ارزش بالاتری از همان کفش بدون زیره دارد، ما نیز باید به ارزش واقعی چیزها توجه کنیم و نه صرفاً به ظاهر آنها.

هوش مصنوعی: کبوتر پیر، لباس کهنه‌ای به تن کرده و از بند و قفس آزاد است، و به آرامی در جستجوی راه‌حلی برای زندگی‌اش است.

هوش مصنوعی: طاووس که زیبا و مغرور است، به خاطر طمع و وابستگی به زرق و برق دنیا در دام نااهلان گرفتار می‌شود.

هوش مصنوعی: درخت سرو وقتی آزاد و رها می‌شود که در شرایط ناگواری قرار بگیرد. اما غنچه گل که دلتنگ است، به خاطر آن است که در قید و بند طلا و زینت‌ها گرفتار است.

هوش مصنوعی: اگر به حقیقت نگاه کنیم، همه چیز در نوع خود به هم مرتبط است و در این ارتباط، طلا به نوعی برتر از دیگر اشیا می‌شود که هر کس از آن می‌ترسد.

هوش مصنوعی: من این همه حرف زدم که باید انصاف رعایت شود؛ هر چیزی از این نوع تنها بی‌فایده و هدر است.

هوش مصنوعی: این فرد می‌گوید که اگر در کیسه‌اش طلا نباشد، چرا دیگران در همه جا به او احترام می‌گذارند.