هوش مصنوعی: ای که بخشش‌های تو سرمایه‌ی امید هر کسی است که چیزی ندارد و ای که عدالت تو کمک‌کننده‌ی هر بی‌پناهی است.

هوش مصنوعی: محور اصلی دین را کسی تشکیل می‌دهد که همچون دربان برای من است و فلک بارها این را به من گفته است. او تا روز قیامت مورد احترام و خدمت من خواهد بود.

هوش مصنوعی: نوشته‌های تو بر اساس قوانین و اصول اخلاقی خوشبو و دلپذیر است و شخصیت تو به گونه‌ای است که در دستان خرد و عقل آرام می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در زیر فشارهای تو، آسمان بی‌ارزش است و در زیر انگشتان تو، معانی به نرمی و شکل‌پذیری آهن هستند.

هوش مصنوعی: دایره‌ای که به دور تو می‌چرخد، به اندازه‌ای کوچک است که از نقطه‌ای در ذهن من کمتر ارزش دارد.

هوش مصنوعی: پرچم حکومت تو بر فراز آسمان‌ها در اهتزاز است و دشمن تو در درون خانه‌اش احساس نا امنی می‌کند.

هوش مصنوعی: مذهب بخشندگی تو به این معنی است که از کفر جلوگیری می‌کند و سنت بخشش تو، توالت سختی‌ها را هم تحمل می‌کند.

هوش مصنوعی: هر دعایی که به نفع تو شنیده نشود و هر ستایشی که درباره‌ات روشن نباشد، در واقع بی فایده است.

هوش مصنوعی: ستایش تو به زبان هر کسی جاری است، مانند اینکه نعمت‌های تو به تعداد هر ساز و نای در گلو وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر جایی که پرچم و فرماندهی یک امیر وجود داشته باشد، بی‌تردید آنجا هم بر اساس دستورات او عمل می‌شود. اما در جایی که حکمت و علم وجود داشته باشد، باید به سرنوشت و تقدیر نیز توجه کرد.

هوش مصنوعی: به طوری که پیداست، هیچ دلیلی برای شکایت نمی‌ماند، ای مولای من! اکنون هر چه اراده کنی، انجام بده؛ زیرا تقدیر از پیش تعیین شده است.

هوش مصنوعی: تو فقط تویی و هیچ کس دیگری وجود ندارد. اگرچه در این زمان به نظر می‌رسد که او معصوم است.

هوش مصنوعی: به خاطر رحمت و بزرگواری‌ات، حکمی صادر کردی که نشان می‌دهد آن کسی که بدون گناه است، بر من گناهکار تأثیر نمی‌گذارد.

هوش مصنوعی: همه چیز در واقع نیکو و مبارک است، به جز دشمنی تو که باعث می‌شود من نسبت به تو احساس خصومت کنم.

هوش مصنوعی: اگر دشمن تو شمشیری باشد، آیا این شمشیر هم به نوعی آفت‌زده نیست؟ و اگر دشمن تو شیر باشد، آیا این شیر هم نقصی ندارد؟

هوش مصنوعی: اگرچه انواع سرنوشت‌ها از قبل تعیین شده‌اند و هر شخصی رزق و روزی‌اش به طور یقین مشخص شده است، اما همواره انسان باید تلاش کند و به اعمال خود ادامه دهد.

هوش مصنوعی: تو گفته‌ای که عقل من را به من بخشیدی و قلم تو ضمانت نوشیدنی و غذایی که من خورده‌ام را بر عهده دارد.

هوش مصنوعی: من دیگر از درد و غصه‌ام داستانی نخواهم گفت، زیرا ناگفته‌ها خود نمایان‌گر احساسات عمیق من هستند.

هوش مصنوعی: کار من تحت تأثیر جادوهای چرخ زمان نیست؛ بلکه نظم حاکم بر جهان نتیجه‌ای از همه چیز است که در نهایت به یک سخن موزون تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: هر جرعه‌ای که زمانه به من می‌دهد، با غم و اندوه آمیخته است و هر لقمه‌ای که چرخ سرنوشت به من می‌دهد، زهرآلود و مضر است.

هوش مصنوعی: شمع خوشبختی تو روشن است و راه تو پنهان. همه نعمت‌های تو شاداب و سرحال‌اند، اما اگر راه تو مسدود باشد.

هوش مصنوعی: فکر پاک و دست نخورده‌ام فقط به کسانی که به آنها اعتماد دارم، مربوط است و هیچ کس دیگری حق ندارد به آن نزدیک شود. حتی اگر دیگران هم ستایش کرده و مشغول باشند، من به این مسأله اهمیت نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر به رحمت و بزرگواری‌ات شک داری، دوباره سوال کن. بگذار انصاف تو بگوید که فلان شخص مستحق کمک نیست.

هوش مصنوعی: نه کسی که برای کارش مناسب است مشغول به کار است و نه شغلی که شایسته او باشد، شناخته شده است.

هوش مصنوعی: مدتی است که نامه‌ات در انتظار پاسخ است و نمی‌دانم چرا این شرایط این‌گونه است؛ این وضع نه به پیروزی بر رومیان شباهت دارد.

هوش مصنوعی: من تمام توجه و علاقه‌ام به خدمت و همچنین احترام به شماست و بر این باورم که نیازی به تحقیق و بررسی بیشتر در این زمینه نیست، چرا که این یک قاعده‌ی عادی و پذیرفته‌شده است.

هوش مصنوعی: تو علم و هنر را کسب کن، چون در نظر دیگران علم بی‌ارزش و هنر ناپسند است.

هوش مصنوعی: نه تنها تو، بلکه وقتی که از درگاه تو دور شود، بخشش من هم از بین رفته و نیکی از میان رفته است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که رازهای سرنوشت در پرده غیب نهان است و انسان و علم ملائکه از آن آگاهی ندارند.

هوش مصنوعی: ای بادجان، تو در برابر تیرها و بلایا ایمنی و پناهگاه تو، حفاظت از ملک و جهان را تأمین می‌کند.