جلال عضد » دیوان اشعار » رباعیّات » شمارهٔ  ۲۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هرکس که قرین من غمخوار شود</p></div>
<div class="m2"><p>از نالۀ زار من دل افگار شود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ترسم که طبیب چون بیاید بر من</p></div>
<div class="m2"><p>درد دل من بیند و بیمار شود</p></div></div>

شمارهٔ  ۲۲

هرکس که قرین من غمخوار شود
از نالۀ زار من دل افگار شود
ترسم که طبیب چون بیاید بر من
درد دل من بیند و بیمار شود

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از غم و درد خود می‌گوید و ابراز می‌کند که اگر کسی به او نزدیک شود و غمخوارش باشد، ممکن است خود نیز تحت تأثیر ناراحتی‌های او قرار گیرد. همچنین او از این می‌ترسد که وقتی طبیب به بالینش بیاید، درد دلش را ببیند و خود او نیز بیمار شود.

شمارهٔ  ۲۰

شمارهٔ  ۲۱

هوش مصنوعی: هر کسی که هم‌نشین من شود و غم‌هایم را درک کند، به شدت تحت تأثیر درد و رنج من قرار خواهد گرفت و دلش را به حال من می‌سوزاند.

هرکس که قرین من غمخوار شود

از نالۀ زار من دل افگار شود

هوش مصنوعی: نگرانم که وقتی پزشک نزد من بیاید، از درد و دل من آگاه شود و خود او نیز دچار اندوه و بیماری شود.

ترسم که طبیب چون بیاید بر من

درد دل من بیند و بیمار شود

شمارهٔ ۲۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده