جلال عضد » دیوان اشعار » رباعیّات » شمارهٔ  ۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا گردش نُه گنبد گردان باشد</p></div>
<div class="m2"><p>تا عالم امتزاج و ارکان باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا معدن و تا نبات و حیوان باشد</p></div>
<div class="m2"><p>سلطان جهان طغی تمورخان باشد</p></div></div>

شمارهٔ  ۱۹

تا گردش نه گنبد گردان باشد
تا عالم امتزاج و ارکان باشد
تا معدن و تا نبات و حیوان باشد
سلطان جهان طغی تمورخان باشد

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و تنوع جهان اشاره دارد و بیان می‌کند که تا زمانی که گردش گنبد آسمان ادامه دارد و دنیا از ترکیب عناصر و موجودات پر است، سلطنت و قدرت طغی تمورخان برقرار خواهد بود. به عبارتی، این دنیا با وجود گیاهان، جانداران و ارکان مختلفش، همچنان به زندگی و مانایی خود ادامه می‌دهد.

شمارهٔ  ۱۷

شمارهٔ  ۱۸

هوش مصنوعی: تا زمانی که نُه گنبد در حال چرخش باشد، دنیا پر از ترکیب‌ها و اجزاء مختلف خواهد بود.

تا گردش نُه گنبد گردان باشد

تا عالم امتزاج و ارکان باشد

هوش مصنوعی: تا زمانی که در جهان معادن، گیاهان و حیوانات وجود داشته باشند، فرمانروای آن دنیا طغی تمورخان است.

تا معدن و تا نبات و حیوان باشد

سلطان جهان طغی تمورخان باشد

شمارهٔ ۱۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده