شمارهٔ ۱۴
گر از رخ مه زلف چو چوگان ببرد
در حسن ز مه گوی ز میدان ببرد
جانها همه افتاده به دام غمش اند
از دست غمش دلم کجا جان ببرد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: سید محمدرضا شهیم
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گر از رخ مه زلف چو چوگان ببرد
در حسن ز مه گوی ز میدان ببرد
هوش مصنوعی: اگر زلف معشوق همچون چوب چوگان از صورت زیبای او جدا شود، در حقیقت زیبایی او از میدان عشق حذف خواهد شد.
جانها همه افتاده به دام غمش اند
از دست غمش دلم کجا جان ببرد
هوش مصنوعی: همه جانها در چنگال غم او گرفتارند، و من از شدت این غم نمیدانم قلبم کجا میرود.