جلال عضد » دیوان اشعار » رباعیّات » شمارهٔ  ۱۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>معبود همیشه در سفر یارت باد</p></div>
<div class="m2"><p>ایزد همه ساله در حضر یارت باد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در سال و مه و روز و شب و شام و سحر</p></div>
<div class="m2"><p>اقبال ملازم و ظفر یارت باد</p></div></div>

شمارهٔ  ۱۴

معبود همیشه در سفر یارت باد
ایزد همه ساله در حضر یارت باد
در سال و مه و روز و شب و شام و سحر
اقبال ملازم و ظفر یارت باد

هوش مصنوعی: این شعر به دعا و آرزوی خداحافظی برای یاری اشاره دارد که همواره در کنار فرد باشد. شاعر امیدوار است که وجود معبود همیشه در زندگی او حاضر باشد و در تمامی اوقات سال، ماه، روز و شب، یاری و موفقیت نصیبش شود.

شمارهٔ  ۱۲

شمارهٔ  ۱۳

هوش مصنوعی: ای خداوند، امیدوارم همیشه در کنار تو و یار خوبت باشم و هر سال در حضور تو قرار بگیرم.

معبود همیشه در سفر یارت باد

ایزد همه ساله در حضر یارت باد

هوش مصنوعی: در هر زمان و مکان، امیدوارم شانس و موفقیت همواره همراهت باشد.

در سال و مه و روز و شب و شام و سحر

اقبال ملازم و ظفر یارت باد

شمارهٔ ۱۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده