هوش مصنوعی: در روز اولی که نظرت به من افتاد، وحشتناک است تاثیر چشمان تو بر من، به خاطر آن میخوشی که به من هدیه دادی.

هوش مصنوعی: چشم زیبا و سرمست تو به‌قدری ویرانگر است که باعث تخریب بنیاد و اساس وجودم شده و دست ستم و ظلم تو همه چیزم را به هم ریخته است.

هوش مصنوعی: من با وفا و پایبندی به عشق تو، عهدی را بسته‌ام که کسی غیر از من برای آن عهد خوشحال نشده است.

هوش مصنوعی: ای کسی که از خاک درت، دو چشمم رنگ آب را به من می‌بخشد، آتش عشق تو، مرا در دست باد می‌سپارد.

هوش مصنوعی: به خاطر دوری تو، شادی‌ام به پایان رسید و حالا نمی‌دانم چه چیزی بر سرم آمده است.

هوش مصنوعی: ای خدا، چرا دوباره همان تار موی تو که مرا دچار غم کرده، یک لحظه هم نمی‌تواند از این بند رهایی یابد؟

هوش مصنوعی: من در برابر پادشاه خیال تو، بر سر خاک افرادی که از درد و غمت شکایت دارند، خواهش می‌کنم تا حقوق من را ادا کند.

هوش مصنوعی: نگرانی وجود دارد که پس از درد و رنج، نفس من به شماره بیفتد و اگر ناله‌ام به فریاد نرسد، ممکن است نتوانم از این وضعیت رهایی پیدا کنم.

هوش مصنوعی: تو به من گفته بودی که همیشه و در هر زمان به یاد جلال باشم، اما حالا من را از یاد بردی.