هوش مصنوعی: در کناره‌های افرادی که به غریب هستند، کسی به مشکلات و حال خوشحال‌ها نمی‌رسد و از وضعیت نیازمندان خبری نیست.

هوش مصنوعی: ما به وجود تو اهمیتی نمی‌دهیم، اما تو به حال ما اهمیت می‌دهی، چه وجود داشته باشیم و چه نه.

هوش مصنوعی: تو تنها آرزوی من هستی و در هیچ یک از این دو جهان (دنیا و آخرت) به چیز دیگری اهمیت نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: همه تلخی‌های زندگی را به خاطر فقدان عشق تجربه کرده‌ام و هیچ چیزی به اندازه این جدایی تلخ نیست.

هوش مصنوعی: در شب و روزهای دوری از معشوق، احساس ناراحتی و ناامیدی دارم و امیدی به روشنایی صبح و reunite شدن با او ندارم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم دوباره چهره‌ات را ببینم، در این دنیا هیچ چیزی دیگر برای من خوشی نخواهد بود.

هوش مصنوعی: نمی بینم دلی که از درد خالی باشد، کدام دل است که از خون خود در جگر نداشته باشد؟

هوش مصنوعی: در این میدان کسی موفق و سرافراز است که از جان خود نترسد و از خطر نگران نباشد.

هوش مصنوعی: جز محبوب هیچ‌کس نمی‌تواند وارد دل ما شود، زیرا اینجا دلی است که جای خلوت ماست و کسی که در این دل می‌آید، رهگذری بیش نیست.

هوش مصنوعی: زمانی که صورت و چشم‌های تو از نظر من دور می‌شود، دل آشفته‌ام نه خواب دارد و نه حوصله‌ی غذا.

هوش مصنوعی: جلال خسته را از در دور نکن، زیرا او به جز این در هیچ در دیگری ندارد.