هوش مصنوعی: اگر نوای گریه من را بشنوی، ای دوست، تو هم به گریه می‌افتی؛ و اگر به زاری من گوش کنی، دل تو نیز به درد می‌آید و زار می‌زاری.

هوش مصنوعی: اگر حال و روز خراب و دردناک من را بشناسی، به خاطر دردی که دارم، به شدت گریه خواهی کرد.

هوش مصنوعی: روزی که به عشق تو مثل پروانه جان بدهم، مثل شمعی که در شب تار زیاد می‌گرید، احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: لطفاً مرا اذیت نکن، زیرا ممکن است بعد از رفتن من، روزی به یادم بیفتی و خیلی گریه کنی.

هوش مصنوعی: فردا چه می‌شود، امروز کمی تلاش کن و برای بیمار گریه‌ای کن.

هوش مصنوعی: هرچند برای کشته‌ات اشکی نمی‌ریزی، اما وقتی مردم برای او گریه می‌کنند، تو هم ناچار هستی که بگرید.

هوش مصنوعی: اگر از زیبایی و شکوه او با چشم اشک‌بار آگاه شوی، باید بارها و بارها بر این چشم اشک‌بار بگرید.