هوش مصنوعی: ای عشق تو به قدری در بازار دل‌ها پررنگ است که جان‌های زیادی به خاطر تو فدای می‌شوند؛ اما تو هیچ‌گونه نگرانی از حال و وضعیت اسیران (عاشقان) در میان آن‌ها نداری.

هوش مصنوعی: وقتی که پیام‌آور غم تو به جانبازان رسید، به شدت فریاد و ناله کرد که جان‌های زیادی در خطر هستند.

هوش مصنوعی: اگر داس نابودی به خرمن وجود من بیفتد، من همچنان غافل و حیران در کنار جوی خواهم ماند.

هوش مصنوعی: اگر کار و زندگی دانشمندان و افراد با دانش از نظم و ترتیب خارج شود، من که در آتش عشق سوخته‌ام و بی‌نظم و ناامید مانده‌ام، به جستجوی آن خواهم رفت.

هوش مصنوعی: به من جام جمشید را بده، زیرا ثروت قارون و ملک سلیمان هیچ‌کدام به ارزش من نمی‌رسند.

هوش مصنوعی: در حضور ما، فقط از باده و می‌گوئی و نوشیدنی صحبت کن، زیرا هیچ چیز در این دنیا ارزش آن را ندارد که رندان و اهل دل را از لذت این‌ها بازدارد.

هوش مصنوعی: ای آسمان! برای یک نان چه بر سر بازار گرمی می‌کنی؟ در دل ما به اندازه‌ی صد نان از این موارد وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر بتوانی در روز قیامت چهره دوست را ببینی، هیچ عاشقی حاضر نخواهد بود به خاطر بهشت و نعمت‌های آن، چیزی بخرد.

هوش مصنوعی: ما برای عشق جان خود را فدا کردیم، و برای محبوب هیچ چیزی با ارزش نیست. در آتش درد عشق سوختیم و در جست‌وجوی درمان هستیم.