هوش مصنوعی: ای برگ گل سرخ! از خار دوری نکن، از خار دوری نکن، ای برگ گل سرخ!

هوش مصنوعی: آن چیزی که تو بخواهی یا دلت بخواهد، در نظر دیگران دیده نمی‌شود و نمی‌تواند در چشم دنیا جلوه کند.

هوش مصنوعی: ای دوست، به خاطر تو و به خاطر محبتی که به من داری، جانم را فدای تو می‌کنم. من برای تو آماده‌ام و به خاطر تو همیشه آماده‌ام تا جانم را به خطر بیندازم.

هوش مصنوعی: به وضوح مشخص است که حالت سرخوشی و نشئگی ناشی از نوشیدن شراب قدیمی وجود دارد.

هوش مصنوعی: در حالت پنهان و زیرلایه‌ای از خود، نمی‌توان به حقیقت و عمق وجود دست یافت و مستی را تجربه کرد.

هوش مصنوعی: ما با وجود رنج و بیماری تو، از دیدن نرگس زیبایت شادمانیم.

هوش مصنوعی: خورشید به تو توجّه و عنایت کرده و زیبایی‌ات را مورد تحسین قرار داده است. به همین دلیل، تو به مانند خورشید درخشان و دلربا به نظر می‌رسی.

هوش مصنوعی: تو از سر تا پا پر از نور و روشنی هستی، ای شمعی که جهانیان را زینت می‌بخشی.

هوش مصنوعی: تو در حال مستی و از خود بی‌خبری، اگر دل من را بشکنی یا خونی از آن بریزی، باز هم دلیل بر بی‌خبری تو از درد من است.

هوش مصنوعی: به من زیبایی چهره‌ات را نشان بده که مانند بوی خوش مشک سیاه است.

هوش مصنوعی: غم دوری به جان جلال افتاده و مانند آتش در وجود او شعله‌ور شده است.