هوش مصنوعی: ای تویی با قامت زیبا، مانند سرو و صنوبر، در این عالم همه به زیبایی تو وابسته‌اند و من هم یک بنده و مطیع زیبایی تو هستم.

هوش مصنوعی: نرگس زیبا و بازیگوش تو، جادوی کشمیر را به همراه دارد. زیبایی ابروی تو باعث شد که من همچون بنده‌ای در خدمت تو باشم.

هوش مصنوعی: ای موی تو مانند سنبل خوشبو و دل‌نشین است، و چهره زیبا و گل‌گونت همچون گل لاله‌ای هستند که بنده و خدمتگزار تو هستند.

هوش مصنوعی: موی پیچیده و آشفته‌ات، دلِ مردم را به خود بسته است و چشمانت برای کسانی که رنجیده‌اند، درمانی می‌شود. تو تمام وجودت را وقف آزادی آن‌ها کرده‌ای، در حالی که خودت اسیری در عشق هستی.

هوش مصنوعی: نرگس زیبای مست، گل‌های سنبل زیبا و دلربا، در خدمت تو هستند و سرو آزاد و سرسبز نیز مانند درخت صنوبر به تو وابسته است.

هوش مصنوعی: تو بوسه‌ای به من دادی و گفتی که جان عزیزم را به هیچ‌کس دیگری با این قیمت نمی‌فروشم. من بنده‌ی تو هستم.

هوش مصنوعی: زیبایی تو همچون جادو است که در گیسوی تو و چهره‌ات نمایان است. سنبل به خاطر تو خدمت می‌کند و گل، غلام توست و عطر تو بنده‌ای از خود رها کرده.

هوش مصنوعی: بسیاری از مردم به خاطر ناز و زیبایی تو جان باخته‌اند، اما تو نسبت به این موضوع هیچ دغدغه‌ای نداری. درست مانند اینکه خداوند به احوال الاغ (خر) اهمیتی نمی‌دهد؛ که او هم دلداری ندارد و تنها زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: تو گفته بودی که جلال و شکوه چقدر بی‌مهر و وفادار است، اما وفای تو را چه می‌توان گفت که این ویژگی‌ها در بندگی وجود ندارد.